پرش به محتوا

اصول فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ دسامبر ۲۰۱۵
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Akhlaghi
imported>Akhlaghi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=آوریل|روز=۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
<div style="text-align:justify">
<div style="text-align:justify">
'''اُصولِ فِقْه'''، نام دانشی است که  شیوه [[اجتهاد|استنباط]] [[احکام شرعی]] را بررسی می کند؛ در این دانش روش صحیح دستیابی به احکام شرعی با استفاده از [[دلیل نقلی|ادله نقلی]] و [[دلیل عقلی|عقلی]] مورد بررسی قرار می گیرد.
'''اُصولِ فِقْه'''، نام دانشی است که  شیوه [[اجتهاد|استنباط]] [[احکام شرعی]] را بررسی می کند؛ در این دانش روش صحیح دستیابی به احکام شرعی با استفاده از [[دلیل نقلی|ادله نقلی]] و [[دلیل عقلی|عقلی]] مورد بررسی قرار می گیرد.
خط ۱۲۳: خط ۱۲۲:
مفاد '''اصل برائت''' آنست که ذمه مکلف بری است و تکلیفی متوجه او نیست. '''اصل احتیاط''' می گوید تکلیفی متوجه مکلف است و بر او لازم است که احتیاط کند و به گونه ای عمل کند که تکلیف احتمالی از او ساقط گردد. '''اصل تخییر''' بنآ را بر اختیار مکلف می گذارد و اورا به انتخاب یکی از طرفین تخییر مخیر می کند. '''اصل استصحاب''' بر این است که آنچه بوده است بر حالت اولیه خود باقی است و خلافش نیامده است.
مفاد '''اصل برائت''' آنست که ذمه مکلف بری است و تکلیفی متوجه او نیست. '''اصل احتیاط''' می گوید تکلیفی متوجه مکلف است و بر او لازم است که احتیاط کند و به گونه ای عمل کند که تکلیف احتمالی از او ساقط گردد. '''اصل تخییر''' بنآ را بر اختیار مکلف می گذارد و اورا به انتخاب یکی از طرفین تخییر مخیر می کند. '''اصل استصحاب''' بر این است که آنچه بوده است بر حالت اولیه خود باقی است و خلافش نیامده است.


[[اصولیون]] می گویند: اگر از [[اجتهاد|استنباط]] [[حکم شرعی]] ناتوان ماندیم و نسبت به حکم شرعی شک داشتیم، در این صورت یا شک ما همراه با علم اجمالی هست و یا بدون علم اجمالی و شک بدوی است. اگر شک همراه با علم اجمالی باشد، یا احتیاط ممکن است و یا احتیاط ممکن نیست. اگر احتیاط ممکن است جای اصل احتیاط است  و اگر احتیاط ممکن نیست جای اصل تخییر است.  
[[اصولیون]] می گویند: اگر از [[اجتهاد|استنباط]] [[حکم شرعی]] ناتوان ماندیم و نسبت به حکم شرعی شک داشتیم، در این صورت یا شک ما همراه با علم اجمالی هست و یا بدون علم اجمالی و شک بدوی است. اگر شک همراه با علم اجمالی باشد، یا احتیاط ممکن است و یا احتیاط ممکن نیست. اگر احتیاط ممکن است جای اصل احتیاط است  و اگر احتیاط ممکن نیست جای اصل تخییر است.
در صورت شک بدوی، یا حالت سابقه معلوم است و یا معلوم نیست و اگر حالت سابقه معلوم باشد جای اصل استصحاب و اگر معلوم نباشد اصاله البرائه جاری می شود.<ref>شیخ مرتضی انصاری، فرائد الاصول، ج 1، ص 25.</ref>
در صورت شک بدوی، یا حالت سابقه معلوم است و یا معلوم نیست و اگر حالت سابقه معلوم باشد جای اصل استصحاب و اگر معلوم نباشد اصاله البرائه جاری می شود.<ref>شیخ مرتضی انصاری، فرائد الاصول، ج 1، ص 25.</ref>


کاربر ناشناس