سید روح‌الله موسوی خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←از نگاه دیگران) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سید روح‌الله موسوی خمینی''' ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]-[[سال ۱۳۶۸ هجری شمسی|۱۳۶۸ش]]) مشهور به '''امام خمینی''' رهبر [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و بنیانگذار [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] و از [[مراجع تقلید شیعه]] است. | '''سید روح‌الله موسوی خمینی''' ([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]-[[سال ۱۳۶۸ هجری شمسی|۱۳۶۸ش]]) مشهور به '''امام خمینی''' رهبر [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و بنیانگذار [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] و از [[مراجع تقلید شیعه]] است. | ||
وی از [[سال ۱۳۴۱ هجری شمسی|سال ۱۳۴۱ش]] مبارزه علنی علیه نظام سلطنتی پهلوی در [[ایران]] را آغاز کرد. حکومت وقت دو بار او را بازداشت کرد و بار دوم به [[ترکیه]] و سپس به [[عراق]] تبعید کرد. ۱۳ سال در [[حوزه علمیه نجف]] به رهبری مبارزان انقلابی و نیز تدریس و تألیف در علوم حوزوی و دینی پرداخت. در [[۱۲ بهمن]] [[سال ۱۳۵۷ شمسی|۱۳۵۷ش]] با گسترش مبارزات مردم به ایران بازگشت و بعد از پیروزی انقلاب در [[۲۲ بهمن]] ۱۳۵۷ش تا آخر عمر ([[۱۳ خرداد]] [[۱۳۶۸ش]])، رهبر [[جمهوری اسلامی ایران]] بود. | وی از [[سال ۱۳۴۱ هجری شمسی|سال ۱۳۴۱ش]] مبارزه علنی علیه نظام سلطنتی پهلوی در [[ایران]] را آغاز کرد. حکومت وقت دو بار او را بازداشت کرد و بار دوم به [[ترکیه]] و سپس به [[عراق]] تبعید کرد. ۱۳ سال در [[حوزه علمیه نجف]] به رهبری مبارزان انقلابی و نیز تدریس و تألیف در علوم حوزوی و دینی پرداخت. در [[۱۲ بهمن]] [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی |۱۳۵۷ش]] با گسترش مبارزات مردم به ایران بازگشت و بعد از پیروزی انقلاب در [[۲۲ بهمن]] ۱۳۵۷ش تا آخر عمر ([[۱۳ خرداد]] [[۱۳۶۸ش]])، رهبر [[جمهوری اسلامی ایران]] بود. | ||
نظریه [[ولایت فقیه|ولایت مطلقه فقیه]] از نظریه‌ای فقهی-سیاسی مبتنی بر باورهای [[شیعه|تشیع]]، مهم‌ترین نظریه او است. وی تلاش کرد حکومت جمهوری اسلامی و [[قانون اساسی جمهوری اسلامی|قانون اساسی]] آن را بر اساس همین نظریه شکل دهد. از نگاه امام خمینی حکومت، فلسفه عملی تمامی [[فقه]] است. نگاه حکومتی او به فقه باعث شد تا وی ضمن تأکید بر حفظ چارچوب فقه سنتی، به نوآوری در [[اجتهاد]] معتقد شود. نظریه نقش زمان و مکان در اجتهاد و برخی [[فتوا|فتاوای]] تأثیرگذار او را می‌توان نتیجه همین نگاه دانست. | نظریه [[ولایت فقیه|ولایت مطلقه فقیه]] از نظریه‌ای فقهی-سیاسی مبتنی بر باورهای [[شیعه|تشیع]]، مهم‌ترین نظریه او است. وی تلاش کرد حکومت جمهوری اسلامی و [[قانون اساسی جمهوری اسلامی|قانون اساسی]] آن را بر اساس همین نظریه شکل دهد. از نگاه امام خمینی حکومت، فلسفه عملی تمامی [[فقه]] است. نگاه حکومتی او به فقه باعث شد تا وی ضمن تأکید بر حفظ چارچوب فقه سنتی، به نوآوری در [[اجتهاد]] معتقد شود. نظریه نقش زمان و مکان در اجتهاد و برخی [[فتوا|فتاوای]] تأثیرگذار او را می‌توان نتیجه همین نگاه دانست. | ||