پرش به محتوا

مباح: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴
imported>Lohrasbi
imported>Lohrasbi
خط ۲۵: خط ۲۵:




براي‌ اباحه‌ الفاظ معين‌ و صيغة مخصوصى‌ نيست‌ و هر لفظ و صيغه‌اي‌ مى‌تواند براي‌ اين‌ منظور به‌ كار رود. بعضى‌ از علماي‌ اصول‌، صيغه امر را مشترك‌ بين‌ وجوب‌ و ندب‌ و اباحه‌ مى‌دانند و عده‌اي‌ مى‌گويند صيغه امر، مربوط به‌ قدر مشترك‌ آن‌ سه‌ يعنى‌ «اذن‌» است‌ و عده‌اي‌ نيز مى‌گويند: امر بعد از حظر مفيد اباحه‌ است‌،<ref>علم‌ الهدي‌، 38؛ شهيدثانى‌، 70؛ موسوعه...، 1/159</ref>ولى‌ همانطور كه‌ گفته‌ شد، اباحه‌ صيغه‌ و لفظ معين‌ ندارد و به‌ هر لفظ و صيغه‌اي‌ كه‌ بدين‌ معنى‌ دلالت‌ كند تحقق‌ مى‌يابد. در [[قرآن‌]] كلمه اباحه‌ به‌ كار نرفته‌ و در كلمات‌ پيغمبر اسلام‌ نيز اين‌ واژه‌ استعمال‌ نشده‌ است‌، ولى‌ فقها و دانشمندان‌ آيات‌ متعددي‌ از قرآن‌ را در مقام‌ بيان‌ اباحه‌ مى‌دانند، مثل‌: «يا اَيُّهَا النّاس‌ُ كُلوا مِمّا فِى‌ الاْرْض‌ِ حَلالاً طَيَّباً: اي‌ مردم‌ از آنچه‌ در زمين‌ است‌، حلال‌ و پاكيزه‌ را تناول‌ كنيد. (بقره‌/2/168)
براي‌ اباحه‌ الفاظ معين‌ و صيغة مخصوصى‌ نيست‌ و هر لفظ و صيغه‌اي‌ مى‌تواند براي‌ اين‌ منظور به‌ كار رود. بعضى‌ از علماي‌ اصول‌، صيغه امر را مشترك‌ بين‌ وجوب‌ و ندب‌ و اباحه‌ مى‌دانند و عده‌اي‌ مى‌گويند صيغه امر، مربوط به‌ قدر مشترك‌ آن‌ سه‌ يعنى‌ «اذن‌» است‌ و عده‌اي‌ نيز مى‌گويند: امر بعد از حظر مفيد اباحه‌ است‌،<ref>علم‌ الهدي‌، 38؛ شهيدثانى‌، 70؛ موسوعه...، 1/159</ref>ولى‌ همانطور كه‌ گفته‌ شد، اباحه‌ صيغه‌ و لفظ معين‌ ندارد و به‌ هر لفظ و صيغه‌اي‌ كه‌ بدين‌ معنى‌ دلالت‌ كند تحقق‌ مى‌يابد. در [[قرآن‌]] كلمه اباحه‌ به‌ كار نرفته‌ و در كلمات‌ پيغمبر اسلام‌ نيز اين‌ واژه‌ استعمال‌ نشده‌ است‌، ولى‌ فقها و دانشمندان‌ آيات‌ متعددي‌ از قرآن‌ را در مقام‌ بيان‌ اباحه‌ مى‌دانند، مثل‌: {{متن قرآن|'''يا اَيُّهَا النّاس‌ُ كُلوا مِمّا فِى‌ الاْرْض‌ِ حَلالاً طَيَّباً'''|ترجمه= اي‌ مردم‌ از آنچه‌ در زمين‌ است‌، حلال‌ و پاكيزه‌ را تناول‌ كنيد|سوره= [[سوره بقره|بقره‌]]|آیه= ۱۶۸}}
 


== تفاوت‌ اباحه‌ و تخيير ==
== تفاوت‌ اباحه‌ و تخيير ==
کاربر ناشناس