سخن‌گفتن سلیمان با حیوانات: تفاوت میان نسخه‌ها

داستان سخن گفتن سلیمان با هدهد از [[آیه ۲۰ سوره نمل|آیه ۲۰]] تا [[آیه ۲۸ سوره نمل|۲۸ سوره نمل]] آمده است. پرندگان در اطاعت سلیمان بودند. سلیمان متوجه عدم حضور هدهد گشت<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۴۴۰.</ref> و گفت که اگر هدهد برای غیبت خود دلیل موجهی نداشته باشد او را تنبیه شدید یا ذبح خواهد کرد. پس از مدتی نه چندان طولانی، هدهد بازگشت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۴۴۲.</ref> هدهد سخنان خود را برای ترغیب سلیمان و دلجویی از او، به‌خاطر قبول عذرش چنین آغاز کرد که بر چیزی آگاهی یافته که سلیمان از آن بی‌اطلاع است.<ref>طاهری‌نیا، «تکلم و گفت‌وگوی حیوانات در قرآن»، ص۱۸۶.</ref> هدهد گزارشی از کشور سبأ که [[ملکه سبا|زنی بر آن حکومت می‌کرد]]، داد. هدهد حکومت آن زن را به قدرى منظم می‌داند كه از هر چيزى بهره‌‏مند و برخوردار هستند.<ref>نجفی خمینی، تفسير آسان، ۱۳۹۸ق، ج۱۵، ص۵۳.</ref>

سلیمان نیز پس از بررسی کلام هدهد، هدهد را به همراه نامه‌ای به آن دیار می‌فرستد.<ref>سوزه نمل، آیه۲۸.</ref>