confirmed، protected، templateeditor
۷٬۷۰۴
ویرایش
(←منابع) |
(←مذهب عبدالله: تکمیل منبع) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
از نظر مذهب گرچه به یقین وی [[شیعه]] بوده است، اما شرایط سیاسی موجود در زمان حیات او ([[بنیامیه|دوره امویان]] و [[بنیعباس|عباسیان]]) مانع از آن بود که وی تشیع خود را آشکار سازد. [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]<ref>ج۷،ص۴۰۴</ref> از واقعهای خبر داده که طی آن وی در پاسخ به ایراد [[ابو یوسف قاضی]]، از اقرار صریح به تشیع خود طفره رفته است.<ref>شیخ مفید، الکافی، ۱۴۰۷ق، ص۶۱ -۶۲</ref> گفتنی است که ابو یوسف در همین واقعه از ابن ابییعفور با عنوان «صدوق» ستایش کرده است؛ امّا با توجه به تاریخ وفات ابن ابی یعفور این امر محل تأمل است.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰ش، ص۶۹۹.</ref> | از نظر مذهب گرچه به یقین وی [[شیعه]] بوده است، اما شرایط سیاسی موجود در زمان حیات او ([[بنیامیه|دوره امویان]] و [[بنیعباس|عباسیان]]) مانع از آن بود که وی تشیع خود را آشکار سازد. [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]<ref>ج۷،ص۴۰۴</ref> از واقعهای خبر داده که طی آن وی در پاسخ به ایراد [[ابو یوسف قاضی]]، از اقرار صریح به تشیع خود طفره رفته است.<ref>شیخ مفید، الکافی، ۱۴۰۷ق، ص۶۱ -۶۲</ref> گفتنی است که ابو یوسف در همین واقعه از ابن ابییعفور با عنوان «صدوق» ستایش کرده است؛ امّا با توجه به تاریخ وفات ابن ابی یعفور این امر محل تأمل است.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰ش، ص۶۹۹.</ref> | ||
[[شیخ طوسی]] از فرقهای به نام یعفوریه یاد کرده<ref>کشی، اختیار الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۶</ref> و مشکور در تعلیقاتش بر کتاب ''المقالات و الفرق'' اشعری<ref>اشعری، المقالات والفرق، ۱۹۶۳م، ص ۲۲۷</ref> احتمال داده که این فرقه منتسب به ابن ابی یعفور است، اما چنین نیست و این فرقه که از [[غالیان|غُلات]] شیعهاند به محمد بن یعفور منسوبند.<ref>خوارزمی، ۵۰</ref> | [[شیخ طوسی]] از فرقهای به نام یعفوریه یاد کرده<ref>کشی، اختیار الرجال، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۶</ref> و مشکور در تعلیقاتش بر کتاب ''المقالات و الفرق'' اشعری<ref>اشعری، المقالات والفرق، ۱۹۶۳م، ص ۲۲۷</ref> احتمال داده که این فرقه منتسب به ابن ابی یعفور است، اما چنین نیست و این فرقه که از [[غالیان|غُلات]] شیعهاند به محمد بن یعفور منسوبند.<ref>خوارزمی، مفاتیح العلوم، ۱۴۰۴ق، ۵۰</ref> | ||
اشعری<ref>ص ۸۸</ref> ابن ابی یعفور را جزو شیعیانی میداند که به امامت [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم(ع)]] پس از امام صادق(ع) قائل بودهاند و به واسطه پایداری این دسته اکثر طرفداران [[عبدالله بن جعفر الصادق|عبدالله افطح]] به امامت امام هفتم [[امامیه|شیعه اثنی عشری]] -امام کاظم(ع)- بازگشته و به آن معتقد شدهاند.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰،ش، ص۶۹۹.</ref> | اشعری<ref>ص ۸۸</ref> ابن ابی یعفور را جزو شیعیانی میداند که به امامت [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم(ع)]] پس از امام صادق(ع) قائل بودهاند و به واسطه پایداری این دسته اکثر طرفداران [[عبدالله بن جعفر الصادق|عبدالله افطح]] به امامت امام هفتم [[امامیه|شیعه اثنی عشری]] -امام کاظم(ع)- بازگشته و به آن معتقد شدهاند.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰،ش، ص۶۹۹.</ref> |