confirmed، protected، templateeditor
۷٬۷۰۴
ویرایش
عبدالله بن ابی‌یعفور: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و اعتبار
(←جایگاه و اعتبار: تکمیل پانویس) |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
نجاشی از عبدالله بن ابی‌یعفور با عنوان «[[ثقه]]، ثقه» یاد کرده<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسه النشر الاسلامی، ص۲۱۳.</ref> و [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] او را از [[فقه|فقهای]] معروف [[امامیه]] چون [[زرارة بن اعین|زراره]] و امثال او دانسته است.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰ش، ص۶۹۹.</ref> همچنین نقل است که در [[کوفه]] او را از اصحاب دارای تقوا و [[اجتهاد]] به شمار می‌آورده‌اند.<ref>کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۴۲۷.</ref> | نجاشی از عبدالله بن ابی‌یعفور با عنوان «[[ثقه]]، ثقه» یاد کرده<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسه النشر الاسلامی، ص۲۱۳.</ref> و [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] او را از [[فقه|فقهای]] معروف [[امامیه]] چون [[زرارة بن اعین|زراره]] و امثال او دانسته است.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۰ش، ص۶۹۹.</ref> همچنین نقل است که در [[کوفه]] او را از اصحاب دارای تقوا و [[اجتهاد]] به شمار می‌آورده‌اند.<ref>کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۴۲۷.</ref> | ||
علمای رجال | علمای رجال روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل کرده‌اند که می‌گوید در بین اصحاب امام صادق(ع) تنها ابن ابی‌یعفور مطیع کامل [[امامت|امام]]، خود بوده است.<ref>کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۴۹-۲۵۰.</ref> و نیز روایتی دیگر از امام صادق(ع) نقل کرده‌اند که «کسی آنچه را [[خدا]] در مورد ما [[واجب]] کرده، ادا نکرد مگر عبدالله بن ابی یعفور»<ref>کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. شیخ طوسی همچنین می‌نویسد که [[ابو حمزه معقل عجلی]] از ابن ابی یعفور نقل کرده است که او به امام صادق عرض نمود که اگر اناری را نصف کنی و بگویی این نیمه [[حرام]] و آن نیمه [[حلال]] است، گواهی می‌دهم که آنچه را تو حلال دانستی حلال است و آنچه را [[حرام]] دانستی، حرام.<ref>کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۴۹.</ref> | ||
پس از مرگ او امام صادق(ع) در نامه‌ای به [[مفضل بن عمر|مفضل بن عمر جعفی]] از او به عنوان کسی که مطیع [[خدا]] و [[رسول]] و [[امامت|امام]] بوده، ستایش کرده است.<ref>طوسی، تهذیب،ج۴/ ص۲۴۸-۲۴۹</ref> در حدیث مشهور '''[[حدیث حواریون|حواریون]] '''<ref>مفید، ۶۱ -۶۲</ref> که [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] برجسته‌ترین اصحاب و حواریون [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] را نام برده است، وی از حواریون [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] و امام صادق(ع) به شمار آمده است. | پس از مرگ او امام صادق(ع) در نامه‌ای به [[مفضل بن عمر|مفضل بن عمر جعفی]] از او به عنوان کسی که مطیع [[خدا]] و [[رسول]] و [[امامت|امام]] بوده، ستایش کرده است.<ref>طوسی، تهذیب،ج۴/ ص۲۴۸-۲۴۹</ref> در حدیث مشهور '''[[حدیث حواریون|حواریون]] '''<ref>مفید، ۶۱ -۶۲</ref> که [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] برجسته‌ترین اصحاب و حواریون [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] را نام برده است، وی از حواریون [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] و امام صادق(ع) به شمار آمده است. | ||