confirmed، protected، templateeditor
۷٬۷۲۰
ویرایش
(←منابع: تکمیل منبع) |
(←نسب: تکمیل پانویس) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
'''ابومحمد عبدالله بن ابی یعفور عبدی کوفی ''' (د ۱۳۱ق /۷۴۹م)، معروف به '''ابن ابی یعفور''' [[حدیث|محدث]] [[شیعه|شیعی]] و از خواص [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] بود. وی مورد تایید [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم(ع)]] بوده و [[حدیث|روایات]] چندی از ایشان در تایید و ستایش ابن ابی یعفور در دست است. علمای رجال او را ثقه دانسته و برخی او را فقیه، اهل تقوا و اجتهاد دانسته و نامش در ردیف قراء قرآن ذکر شده است. به نقل شیخ طوسی، ابن ابییعفور در زمینه اطاعت از امام خود، از دیگران پیشی گرفته بود. | '''ابومحمد عبدالله بن ابی یعفور عبدی کوفی ''' (د ۱۳۱ق /۷۴۹م)، معروف به '''ابن ابی یعفور''' [[حدیث|محدث]] [[شیعه|شیعی]] و از خواص [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] بود. وی مورد تایید [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و [[امام موسی کاظم علیهالسلام|امام کاظم(ع)]] بوده و [[حدیث|روایات]] چندی از ایشان در تایید و ستایش ابن ابی یعفور در دست است. علمای رجال او را ثقه دانسته و برخی او را فقیه، اهل تقوا و اجتهاد دانسته و نامش در ردیف قراء قرآن ذکر شده است. به نقل شیخ طوسی، ابن ابییعفور در زمینه اطاعت از امام خود، از دیگران پیشی گرفته بود. | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
او را به سبب انتساب به عبدالقیس بن اقصی، از نوادگان ربیعه بن نزار، عبدی گفتهاند.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۹،ص۱۹۰-۱۹۲؛ | او را به سبب انتساب به عبدالقیس بن اقصی، از نوادگان ربیعه بن نزار، عبدی گفتهاند.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۹،ص۱۹۰-۱۹۲؛ برقی، رجال البرقی، ۱۳۴۲ش، ص۲۲.</ref> نام پدرش ــ که به ابویعفور اکبر شهرت داشت<ref>ابن حجر، ج۱۲،ص۲۸۱.</ref> ــ واقد و به قولی وقدان بوده است؛<ref>نجاشی، رجال النجاشی، ص۲۱۳.</ref> ولی سمعانی وقدان را لقب ابویعفور دانسته است.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۹،ص۱۹۲.</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== |