عبدالله بن‌ ابی‌یعفور: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر مذهب گرچه به یقین وی [[شیعه]] بوده است، اما شرایط سیاسی موجود در زمان حیات او (دوره [[امویان]] و [[عباسیان]]) مانع از آن بود که وی تشیع خود را آشکار سازد. [[کلینی|کلینی]]<ref>ج۷،ص۴۰۴</ref> از واقعه‌ای خبر داده که طی آن وی در پاسخ به ایراد [[ابو یوسف قاضی]]، از اقرار صریح به تشیع خود طفره رفته است. گفتنی است که ابو یوسف در همین واقعه از ابن ابو یعفور با عنوان «صدوق» ستایش کرده است، امّا با توجه به تاریخ وفات ابن ابی یعفور این امر محل تأمل است.<ref>مؤذن جامی، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/222778/ «ابن ابی یعفور»]، دایره المعارف بزرگ اسلامی.</ref>

[[شیخ طوسی]]<ref>اختیار، ۲۶۶</ref> از فرقه‌ای به نام یعفور یاد کرده و مشکور در تعلیقاتش بر کتاب ''المقالات و الفرق'' اشعری<ref>ص ۲۲۷</ref> احتمال داده که این فرقه منتسب به ابن ابی یعفور است، اما چنین نیست و این فرقه که از [[غلات|غُلات]] شیعه‌اند به محمد بن یعفور منسوبند.<ref>خوارزمی، ۵۰</ref>

اشعری<ref>ص ۸۸</ref> ابن ابی یعفور را جزو شیعیانی می‌داند که به امامت [[امام کاظم(ع)]] پس از امام صادق(ع) قائل بوده‌اند و به واسطه پایداری این دسته اکثر طرفداران [[عبدالله افطح]] به امامت امام هفتم [[شیعه اثنی عشری]] -امام کاظم(ع)- بازگشته و به آن معتقد شده‌اند.{{مدرک}}