یائسگی: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره سن شروع یائسگی، نزد [[مجتهد|فقهای شیعه]] اختلاف نظر وجود دارد؛<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۴.</ref> بیشتر فقیهان از جمله [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۱۶۰.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی|طباطبایی یزدی]]<ref> طباطبایی، العروةالوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۶.</ref> و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]<ref>موسوی خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۹۷.</ref>معتقدند زنان [[سادات|سیده]] در ۶۰ سالگی و بقیه در ۵۰ سالگی یائسه می‌شوند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۴.</ref> برخی دیگر سن یائسگی را برای همه زنان (سیده و غیر سیده)، ۵۰ سال و عده‌ای آن را ۶۰ سال دانسته‌اند. برخی دیگر معتقدند زمان یائسگی، ۶۰ سالگی است ولی زنان باید بین ۵۰ تا ۶۰ سال را [[احتیاط واجب|احتیاط]] نمایند.<ref>خویی، احکام شرعی بانوان، ۱۳۹۱ق، ص۷۱.</ref>به اعتقاد اندکی از فقیهان، سن خاصی برای یائسگی وجود ندارد و چون طبیعت زنان با یکدیگر متفاوت است، هر زنی در سن خاصی یائسه می‌شود.<ref>رستمی و دیگران، «مطالعه تطبیقی سن یائسگی در فقه مذاهب اسلامی»، ص۲۳۲.</ref>