مجالس المؤمنین (کتاب): تفاوت میان نسخهها
←ساختار و محتوا
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ، ﺩﻭﺍﺯﺩه ﻣﺠﻠﺲ ﻭ ﻳک ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺣﻜﻢ ﻳک ﻓﺼﻞ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﺧﺎﺹ ﻳﺎ ﻣﻌﺮفی ﻭ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﻃﺒﻘﻪﺍی ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻓﺼﻞﻫﺎﻯ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﻠﺲ ﻫﺸﺘﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺫﻛﺮ ﻣﻠﻮک ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ جُند (ﻟﺸﻜﺮ) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ جند ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺩﻭﺭه ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻯ ﺧﺎﺹ ﻛﻪ ﺑﺮ [[شیعه|ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ]] ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺭﻭﺍﻳﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ، ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> | ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ، ﺩﻭﺍﺯﺩه ﻣﺠﻠﺲ ﻭ ﻳک ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺣﻜﻢ ﻳک ﻓﺼﻞ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﺧﺎﺹ ﻳﺎ ﻣﻌﺮفی ﻭ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﻃﺒﻘﻪﺍی ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻓﺼﻞﻫﺎﻯ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﻠﺲ ﻫﺸﺘﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺫﻛﺮ ﻣﻠﻮک ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ جُند (ﻟﺸﻜﺮ) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ جند ﺳﻼﻃﻴﻦ ﺩﻭﺭه ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻯ ﺧﺎﺹ ﻛﻪ ﺑﺮ [[شیعه|ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ]] ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺭﻭﺍﻳﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ، ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> | ||
ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻄﻠﻖ [[شیعه]]، شیعه [[شیعه دوازده امامی|ﺩﻭﺍﺯﺩه ﺍﻣﺎﻣﻰ]]، ﻋﻠﺖ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ [[امامان شیعه] ﺩﺭ ﻋﺪﺩ ۱۲ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻛﻦ ﻋﻠﻮﻯ (ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ)، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﺵ ﻣﺠﻴﺪ، ﺩﺍﺭﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺎﻛﻨﻰ ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩه، ﻣﺎﻧﻨﺪ [[مدینه]]، [[کوفه]]، [[نجف]]، [[کربلا]]، [[ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ|ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ]]، [[تبریز]] (ﺣﺪﻭﺩ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺷﻬﺮ)، علت نامگذاری ﺁﻧﻬﺎ، ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ، ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ، ﺣﺮﻓﻪ ﻭ ﻣﺸﺎﻏﻞ، ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻣﻬﻤﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﻬﺮ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺭﺩ.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> | ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻄﻠﻖ [[شیعه]]، شیعه [[شیعه دوازده امامی|ﺩﻭﺍﺯﺩه ﺍﻣﺎﻣﻰ]]، ﻋﻠﺖ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ [[امامان شیعه]] ﺩﺭ ﻋﺪﺩ ۱۲ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺜﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻛﻦ ﻋﻠﻮﻯ (ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ)، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﺵ ﻣﺠﻴﺪ، ﺩﺍﺭﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺎﻛﻨﻰ ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩه، ﻣﺎﻧﻨﺪ [[مدینه]]، [[کوفه]]، [[نجف]]، [[کربلا]]، [[ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ|ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ]]، [[تبریز]] (ﺣﺪﻭﺩ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺷﻬﺮ)، علت نامگذاری ﺁﻧﻬﺎ، ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ، ﻋﺎﺩﺍﺕ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ، ﺣﺮﻓﻪ ﻭ ﻣﺸﺎﻏﻞ، ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻣﻬﻤﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺣﺎﻛﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖﻫﺎﻯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﻬﺮ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺭﺩ.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> | ||
۱۱ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﻳﮕﺮ ﻃﻮﺍﻳﻔﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ [[شیعه|ﺗﺸﻴﻊ]] ﻣﺸﻬﻮﺭﻧﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ [[اوس و خزرج]]، [[صحابه|ﺻﺤﺎﺑﻰ]] ﻭ ﺍﻛﺎﺑﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﺯ [[بنی هاشم]] ﻭ ﻏﻴﺮﺑﻨﻰ ﻫﺎﺷﻢ، [[تابعین]]، ﻣﺘﻜﻠﻤﻴﻦ، ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺤﺪﺛﻴﻦ ﻭ ﻓﻘﻬﺎ، ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ [[ﺻﻮﻓﻴﻪ]]، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ، ﻣﻠﻮﻙ ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻭ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺷﻌﺮﺍﻯ [[ﻋﺮﺏ]] ﻭ [[ﻋﺠﻢ]]، ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﺍﻯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ [[شیعه]] ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻯ ﻣﻰ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭ ﻧﻘﺪ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﺸﺼﺪ ﺭﺟﻞ ﺩﻳﻨﻰ، ﻋﻠﻤﻰ، ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ، ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ... ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰنماید.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> | ۱۱ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﻳﮕﺮ ﻃﻮﺍﻳﻔﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ [[شیعه|ﺗﺸﻴﻊ]] ﻣﺸﻬﻮﺭﻧﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ [[اوس و خزرج]]، [[صحابه|ﺻﺤﺎﺑﻰ]] ﻭ ﺍﻛﺎﺑﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﺍﺯ [[بنی هاشم]] ﻭ ﻏﻴﺮﺑﻨﻰ ﻫﺎﺷﻢ، [[تابعین]]، ﻣﺘﻜﻠﻤﻴﻦ، ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﺤﺪﺛﻴﻦ ﻭ ﻓﻘﻬﺎ، ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ [[ﺻﻮﻓﻴﻪ]]، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ، ﻣﻠﻮﻙ ﻭ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻭ ﺍﻣﺮﺍ ﻭ ﺷﻌﺮﺍﻯ [[ﻋﺮﺏ]] ﻭ [[ﻋﺠﻢ]]، ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﺍﻯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ [[شیعه]] ﻛﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻯ ﻣﻰ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭ ﻧﻘﺪ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻣﺠﻤﻮﻉ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺷﺸﺼﺪ ﺭﺟﻞ ﺩﻳﻨﻰ، ﻋﻠﻤﻰ، ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ، ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ... ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰنماید.<ref>ﺷﻮﺷﺘﺮﻯ، مجالس المؤمنین، ۱۳۵۴ش، ﺝ۲، ﺹ۶۹۹.</ref> |