ابوایوب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام
Ms.sadeghi (بحث | مشارکتها) (←وثاقت) |
Ms.sadeghi (بحث | مشارکتها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
===حضور در غزوات=== | ===حضور در غزوات=== | ||
ابوایوب در همه [[غزوه|غزوات پیامبر(ص)]] شرکت داشت و مورخان او را از حاضران در جنگ‌های [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه احد|احد]] و [[غزوه خندق|خندق]] دانسته‌اند.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۰۰</ref> وی تنها یک بار، از آن رو که فرماندهی سپاه مسلمانان را مرد جوانی برعهده داشت، از شرکت در جنگ طفره رفت و پس از آن پیوسته از این کار نادم بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ۴۸۵</ref> از خلال متون تاریخی، روح اطاعت، وفاداری و احترام خاص او به پیامبر(ص) مشهود است.<ref>برای نمونه، نک: ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۴۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۲۶</ref> | ابوایوب در همه [[غزوه|غزوات پیامبر(ص)]] شرکت داشت و مورخان او را از حاضران در جنگ‌های [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه احد|احد]] و [[غزوه خندق|خندق]] دانسته‌اند.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۰۰</ref> وی تنها یک بار، از آن رو که فرماندهی سپاه مسلمانان را مرد جوانی برعهده داشت، از شرکت در جنگ طفره رفت و پس از آن پیوسته از این کار نادم بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ۴۸۵</ref> از خلال متون تاریخی، روح اطاعت، وفاداری و احترام خاص او به پیامبر(ص) مشهود است.<ref>برای نمونه، نک: ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۴۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۲۶</ref> | ||
به روایت [[ابن هشام]]<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۷۵</ref> وی به امر پیامبر(ص) در اخراج منافقانی که در [[مسجد النبی|مسجد مدینه]]، مسلمانان را استهزا می‌کردند و برخی از آنان از خویشان وی بودند، پیش قدم شد. براساس بعضی روایات، آیه‌ای از قرآن<ref>نور ۲۴/۱۲</ref> در [[حادثه افک]]، اشاره به مدح ابوایوب و همسرش دارد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۳، ص۳۱۶؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۶۱۷</ref> | به روایت [[ابن هشام]]<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۲، ص۱۷۵</ref> وی به امر پیامبر(ص) در اخراج منافقانی که در [[مسجد النبی|مسجد مدینه]]، مسلمانان را استهزا می‌کردند و برخی از آنان از خویشان وی بودند، پیش قدم شد. براساس بعضی روایات، آیه‌ای از قرآن<ref>نور ۲۴/۱۲</ref> در [[حادثه افک]]، اشاره به مدح ابوایوب و همسرش دارد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۳، ص۳۱۶؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۶۱۷</ref> | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۷: | ||
===حضور در جنگ علیه رومیان=== | ===حضور در جنگ علیه رومیان=== | ||
ابوایوب پس از شهادت علی(ع) بار دیگر برای جنگ به سرحدّات رفت. [[طبری]]<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۲۳۲</ref> آورده است که [[یزید بن معاویه]] در ۴۹ق به قصد جنگ با [[رومیان]] رهسپار شد و ابوایوب انصاری را که سالخورده بود، به همراه برد. | ابوایوب پس از شهادت علی(ع) بار دیگر برای جنگ به سرحدّات رفت. [[طبری]]<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۲۳۲</ref> آورده است که [[یزید بن معاویه]] در ۴۹ق به قصد جنگ با [[رومیان]] رهسپار شد و ابوایوب انصاری را که سالخورده بود، به همراه برد. | ||
==وثاقت و جایگاه روایی== | ==وثاقت و جایگاه روایی== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۲: | ||
رجال‌شناسان شیعه در توجیه شرکت او در جنگ با مشرکان تحت فرمان [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و پسرش [[یزید بن معاویه|یزید]]، به رغم هواداری محکم او از حق خلافت علی(ع) اختلاف دارند. [[فضل بن شاذان نیشابوری|فضل بن شاذان]] این عمل او را غفلت و خطا در [[مجتهد|اجتهاد]] نسبت داده و می‌افزاید هرچند او از [[خلیفه]] روزگار خود خشنود نبوده، ولی به قصد پیشبرد و تقویت [[اسلام]] در این نبردها شرکت جسته است<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۱۷۷</ref> شاهد این مدعا مشاجراتی است که میان او و معاویه رخ داده است،<ref>نک: نصربن مزاحم، وقعه صفّین، ص۳۶۶</ref> اما [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۴</ref> ضمن رد این نظریه، احتمال می‌دهد که وی بر طبق اجازه امام معصوم [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن بن علی(ع)]] عمل کرده باشد. | رجال‌شناسان شیعه در توجیه شرکت او در جنگ با مشرکان تحت فرمان [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و پسرش [[یزید بن معاویه|یزید]]، به رغم هواداری محکم او از حق خلافت علی(ع) اختلاف دارند. [[فضل بن شاذان نیشابوری|فضل بن شاذان]] این عمل او را غفلت و خطا در [[مجتهد|اجتهاد]] نسبت داده و می‌افزاید هرچند او از [[خلیفه]] روزگار خود خشنود نبوده، ولی به قصد پیشبرد و تقویت [[اسلام]] در این نبردها شرکت جسته است<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۱۷۷</ref> شاهد این مدعا مشاجراتی است که میان او و معاویه رخ داده است،<ref>نک: نصربن مزاحم، وقعه صفّین، ص۳۶۶</ref> اما [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۴</ref> ضمن رد این نظریه، احتمال می‌دهد که وی بر طبق اجازه امام معصوم [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن بن علی(ع)]] عمل کرده باشد. | ||
او از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و افرادی همجون [[أَبی بن کعب]] روایت نقل کرده<ref>مزّی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۶۷-۶۸</ref> و راویانی مانند [[ابن عباس]]، [[براء بن عازب]]، [[جابر بن سمره]]، [[مقدام بن معدی کرب]]، [[ابوامامه باهلی]]، [[زید بن خالد جُهَنی]] از وی احادیثی را نقل کرده‌اند. | |||
جمعی از [[تابعین]] نیز مانند [[سعید بن مسیب]]، [[عروة بن زبیر]] و [[عبدالله بن حنین]] از او حدیث شنیده و نقل کرده‌اند. ابن سعد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۴۸۴</ref> و مزّی<ref>مزّی، تهذیب الکمال، ج۸، ص۶۷-۶۸</ref> نیز فهرستی از راویان او را آورده‌اند. | |||
==سرودن شعر== | ==سرودن شعر== | ||