غزوه بنیمصطلق: تفاوت میان نسخهها
←تقسیم غنائم: اصلاح ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←تقسیم غنائم: اصلاح ارقام) |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==تقسیم غنائم== | ==تقسیم غنائم== | ||
پس از پایان جنگ، پیامبر(ص) بریدة بن حصیب را مأمور نگهداری اسرا کرد و دستور داد تا با اسیران با نرمی و ملایمت رفتار کنند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۱۰.</ref> همچنین همه غنائم، اعم از اموال، سلاحها و چهارپایان را در یک جا جمع کرده و خدمتکار خود شقرآن را مأمور نگهداری آنها کرد.<ref>ابن | پس از پایان جنگ، پیامبر(ص) بریدة بن حصیب را مأمور نگهداری اسرا کرد و دستور داد تا با اسیران با نرمی و ملایمت رفتار کنند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۱۰.</ref> همچنین همه غنائم، اعم از اموال، سلاحها و چهارپایان را در یک جا جمع کرده و خدمتکار خود شقرآن را مأمور نگهداری آنها کرد.<ref>ابن سید الناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴، ج۲، ص۱۲۹.</ref> | ||
پیامبر(ص) در ابتدا خمس غنائم را جدا کردند و سپس اموال و چهارپایان را میان مسلمانان تقسیم کردند. <ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۱۰.</ref>براى تعيين خمس و سهم مسلمانان محمیة بن جزء انتخاب شد.<ref>ابن سعد، الطبقات، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۹.</ref> | پیامبر(ص) در ابتدا خمس غنائم را جدا کردند و سپس اموال و چهارپایان را میان مسلمانان تقسیم کردند. <ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۱۰.</ref>براى تعيين خمس و سهم مسلمانان محمیة بن جزء انتخاب شد.<ref>ابن سعد، الطبقات، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۹.</ref> | ||
طبق نقل تعداد دو هزار شتر و پنج هزار گوسفند به غنیمت گرفته شد. در هنگام تقسیم هر شتر را معادل ده گوسفند بحساب آوردند و | طبق نقل دویست اسیر و تعداد دو هزار شتر و پنج هزار گوسفند به غنیمت گرفته شد. | ||
<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۲۶۱؛</ref> | |||
در هنگام تقسیم هر شتر را معادل ده گوسفند بحساب آوردند و برای هر یک اسب دو سهم، برای صاحب اسب یک سهم و برای هر فرد پیاده (کسی که اسب نداشت) یک سهم قرار دادند. | |||
ابن سعد، الطبقات، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۹. | |||
پیامبر(ص) برای آزادی اسرا فدیه تعیین کردند. فدیه هر زن و هر بچه، شش شتر بود. افرادی از بنی مصطلق به مدینه می آمدند و با پرداخت فدیه اسیران خود را آزاد می کردند. البته عده ای هم بدون پرداخت فدیه آزاد شدند. | پیامبر(ص) برای آزادی اسرا فدیه تعیین کردند. فدیه هر زن و هر بچه، شش شتر بود. افرادی از بنی مصطلق به مدینه می آمدند و با پرداخت فدیه اسیران خود را آزاد می کردند. البته عده ای هم بدون پرداخت فدیه آزاد شدند. | ||