احمد بن محمد بن عیسی اشعری: تفاوت میان نسخه‌ها

از جزئیات زندگی احمد بن محمد چندان چیزی دانسته نیست، چنانکه نجاشی<ref>نجاشی، رجال، ص۸۲.</ref> گفته است، وی [[امام رضا علیه‌السلام]] را دیده بوده، اما از آنجا که به احتمال قوی از ایشان حدیثی روایت نکرده، چنین برمی آید که هنگام ملاقات با آن امام، عمر وی چندان نبوده است، <ref>نیزنکـ: طوسی، رجال، ص۳۳۶.</ref> احمد از [[اصحاب امام جواد(ع)]] و [[اصحاب امام هادی(ع)]] به شمار آمده است، ولی چون در [[قم]] می‌زیست، تنهاگاه گاهی این دو امام را ملاقات کرده، و بدین جهت احادیث چندانی از آنان روایت نکرده است.<ref>نکـ: الرجال، ص۵۹؛ نجاشی، رجال، ص۳۳۸؛ طوسی، رجال، صص۳۹۷، ۴۰۹.</ref>

# [[ابن المغیرة]]<ref>نجاشی، رجال، ۱۳۶۵ش، ص۸۲</ref>

احمد از [[محدث|محدثان]] برجستۀ [[امامیه]] در دورۀ قبل از [[محمد بن یعقوب کلینی]] به شمار می‌آید، چنانکه نجاشی<ref>نجاشی، رجال، ص۳۳۸.</ref> دربارۀ وی تعبیر «شیخ القمیین و وجههم و فقیههم، غیرمدافع» را بکار برده، و [[شیخ طوسی]] نیز در [[الفهرست (شیخ طوسی)|الفهرست]]<ref>طوسی، الفهرست، ص۲۵.</ref> او را با تعبیری نزدیک به همین مضامین ستوده است.

ابن حجر عسقلانی در لسان المیزان<ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰.</ref> از وی نام برده، و او را «شیخ الرافضه بقم» خوانده است. چنانکه نجاشی<ref>نجاشی، رجال، ص۳۳۸.</ref> گفته، وی مانند پدرش با حاکم [[قم]] در ارتباط بوده است و این خود، نشان از مرتبۀ وی میان اهل قم دارد.<ref>نکـ: طوسی، رجال، صص۳۹۷، ۴۰۹.</ref>

نیز گفته‌اند که احمد از [[حسن بن محبوب]] روایت نمی‌کرد، چرا که وی در روایت ابن محبوب از [[ابوحمزه ثمالی]] تردید داشت، اما گفته شده است که احمد از این تردید پشیمان شد و پیش از مرگ از نظر خود بازگشت. کشی به نقل از [[نصر بن صباح]]، این حکایت را نقل کرده<ref>کشی، معرفة الرجال، ص۵۱۲.</ref> و نجاشی<ref>نجاشی، رجال، ص۳۳۸.</ref> آن را به نقل از کشی آورده است.

ابوسعید [[سهل بن زیاد آدمی]] نیز از جمله کسانی بود که توسط احمد به سبب [[غلو]]ی که بدان متهم بود، از قم رانده شد.<ref>نجاشی، رجال، ص۱۸۵.</ref> چنانکه در الضعفای منسوب به ابن غضائری آمده است.<ref>ابن غضائری، الضعفاء، ص۱۳.</ref> دیگری محمد بن علی بن ابراهیم معروف به ابوسُمَینَه بود که هنگام ورود به قم، مدتی نزد احمد بن محمد بن عیسی منزل کرد و آن زمان که گرایش او به [[غلو]] آشکار شد، توسط احمد از قم رانده شد.<ref>الضعفاء، ص۲۳؛ نجاشی، رجال، ص۳۳۲.</ref>

مهم‌ترین کتاب احمد بن محمد بن عیسی همان کتاب [[النوادر (کتاب)|النوادر]] است که از آثار مورد اعتماد امامیه بوده، و از منابع مهم حدیثی آنان است.<ref>برای نمونه نکـ: ابن بابویه، فقیه...، ج۱، ص۳.</ref> این کتاب توسط داوود ابن کوره قمی تنظیم شده بوده است.<ref>نجاشی، رجال، ص۸۲؛ طوسی، الفهرست، ص۲۵.</ref>