ماههای حرام: تفاوت میان نسخهها
←نسیء
(←نسیء) |
(←نسیء) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماههای حرام به ماههای دیگر معنا کردهاند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref>در چگونگی تغییر ماههای حرام از منابع متقدم نقل شده است: زمان جاهلیت در موسم [[حج]]، مردی از قبیله کِنانه میایستاد و میگفت: من خون عدهای از قبیله طَیی و [[قبیله خثعم|خَثعم]] را در [[ماههای حرام|ماه حرام]]، [[مباح]] کردهام و [[حرام|حرمت]] آن ماه را به تاخیر انداختهام و به جای آن، [[صفر|ماه صفر]] را ماه حرام قرار دادهام. چون سال آینده فرا میرسید؛ میگفت: ماه صفر را حلال کردم و حرمتش را به تعویق انداختم و بجای آن، [[محرم (ماه)|ماه محرم]] را ماه حرام قرار دادم. آیه ۳۷ سوره توبه نازل شد و از این عمل نهی کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۹۰؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۷؛ جرجانی، درج الدرر فی تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۶۵؛ ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۴۳.</ref> | مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماههای حرام به ماههای دیگر معنا کردهاند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref>در چگونگی تغییر ماههای حرام از منابع متقدم نقل شده است: زمان جاهلیت در موسم [[حج]]، مردی از قبیله کِنانه میایستاد و میگفت: من خون عدهای از قبیله طَیی و [[قبیله خثعم|خَثعم]] را در [[ماههای حرام|ماه حرام]]، [[مباح]] کردهام و [[حرام|حرمت]] آن ماه را به تاخیر انداختهام و به جای آن، [[صفر|ماه صفر]] را ماه حرام قرار دادهام. چون سال آینده فرا میرسید؛ میگفت: ماه صفر را حلال کردم و حرمتش را به تعویق انداختم و بجای آن، [[محرم (ماه)|ماه محرم]] را ماه حرام قرار دادم. آیه ۳۷ سوره توبه نازل شد و از این عمل نهی کرد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۹۰؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۷؛ جرجانی، درج الدرر فی تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۶۵؛ ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۹۴۳.</ref> | ||
بیشتر مفسران علت جابجایی حرمت ماهها را جنگ دانستند. | بیشتر مفسران علت جابجایی حرمت ماهها را جنگ دانستند. | ||
<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۲۴۳؛</ref> | <ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۲۴۳؛ کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۲۶۷؛ابن عاشور، التحرير والتنوير، ۱۹۸۴م، ج۱۰، ص۱۸۹؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۵۴.</ref> | ||