Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۹۲۵
ویرایش
(←جایگاه) |
|||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
این اصطلاح در میان فقهای متأخر شیعه رایج است<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگنامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۷۱۵.</ref> و از آنجا که در مسیر استنباط حکم شرعی، مورد استفاده فقیه قرار میگیرد، در برخی کتابهای جدید اصولی، مورد توجه اصولیان قرار گرفته و درباره شرایط حجیت و راههایی کشف و دستیابی به آن بحث میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۲۳۰.</ref> | این اصطلاح در میان فقهای متأخر شیعه رایج است<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگنامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۷۱۵.</ref> و از آنجا که در مسیر استنباط حکم شرعی، مورد استفاده فقیه قرار میگیرد، در برخی کتابهای جدید اصولی، مورد توجه اصولیان قرار گرفته و درباره شرایط حجیت و راههایی کشف و دستیابی به آن بحث میکنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۲۳۰.</ref> | ||
حیدر حبالله، فقهپژوه و مدرس حوزه علمیه قم، گفته است که این اصطلاح را در فقه [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیافته و [[سید محمدجواد عاملی|سید محمدجواد حسینی عاملی]] را نخستین فقیهی دانسته که در کتابش با عنوان [[مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة (کتاب)|مفتاح الکرامة]]، به مذاق شارع با اصطلاح «مذاق اصحاب» اشاره کرده است.<ref>حبالله، [https://hobbollah.com/p/44755/الاجتهاد-المذاقي-أو-مذاق-الشارع-ومزاج «الاجتهاد المذاقی أو مذاق الشارع ومزاج الشریعة»]، الموقع الرسمی لحیدر حبالله.</ref> پس از حسینی عاملی، [[محمدحسن نجفی|صاحبْجواهر]] این اصطلاح را در [[جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب)|جواهر الکلام]]، در حد وسیعی به کار برد<ref>حبالله، [https://hobbollah.com/p/44755/الاجتهاد-المذاقي-أو-مذاق-الشارع-ومزاج «الاجتهاد المذاقی أو مذاق الشارع ومزاج الشریعة»]، الموقع الرسمی لحیدر حبالله.</ref> و سپس در میان فقیهان پس از وی؛ بهویژه در آثار فقیهانی همچون [[آقا رضا همدانی|آقارضا همدانی]]، [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید محسن طباطبائی حکیم|سیدمحسن حکیم]] و [[سید روحالله موسوی خمینی| | حیدر حبالله، فقهپژوه و مدرس حوزه علمیه قم، گفته است که این اصطلاح را در فقه [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیافته و [[سید محمدجواد عاملی|سید محمدجواد حسینی عاملی]] را نخستین فقیهی دانسته که در کتابش با عنوان [[مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامة (کتاب)|مفتاح الکرامة]]، به مذاق شارع با اصطلاح «مذاق اصحاب» اشاره کرده است.<ref>حبالله، [https://hobbollah.com/p/44755/الاجتهاد-المذاقي-أو-مذاق-الشارع-ومزاج «الاجتهاد المذاقی أو مذاق الشارع ومزاج الشریعة»]، الموقع الرسمی لحیدر حبالله.</ref> پس از حسینی عاملی، [[محمدحسن نجفی|صاحبْجواهر]] این اصطلاح را در [[جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب)|جواهر الکلام]]،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۳۰۳ و ج۲، ص۳۲۹ و ج۱۵، ص۱۹۶ و ج۲۷، ص۲۱۷ و ج۳۰، ص۳۱۰.</ref> در حد وسیعی به کار برد<ref>حبالله، [https://hobbollah.com/p/44755/الاجتهاد-المذاقي-أو-مذاق-الشارع-ومزاج «الاجتهاد المذاقی أو مذاق الشارع ومزاج الشریعة»]، الموقع الرسمی لحیدر حبالله.</ref> و سپس در میان فقیهان پس از وی؛ بهویژه در آثار فقیهانی همچون [[آقا رضا همدانی|آقارضا همدانی]]،<ref>همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۲۱ق، ج۵، ص۲۵۳ و ص۱۳۰.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی]]،<ref>خویی، موسوعة الامام الخوئی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۸۵ و ۱۸۷ و ۲۰۰ و ۲۹۲ و ج۲۱، ص۳۴۵ و ج۳۰، ص۳۷۹.</ref> [[سید محسن طباطبائی حکیم|سیدمحسن حکیم]]<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۹۱ق، ج۲، ص۴۲۴ و ج۴، ص۱۵۴ و ج۹، ص۱۲۹ و ج۱۴، ص۲۵۹</ref>. و [[سید روحالله موسوی خمینی|امام خمینی]]،<ref>امام خمینی، کتاب البیع، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۴۳ و ج۲، ص۵۴۴ و ج۳، ص۴۱۴ و ج۴، ص۲۹۸.</ref> رواج یافته و مورد توجه قرار گرفته است.<ref>حبالله، [https://hobbollah.com/p/44755/الاجتهاد-المذاقي-أو-مذاق-الشارع-ومزاج «الاجتهاد المذاقی أو مذاق الشارع ومزاج الشریعة»]، الموقع الرسمی لحیدر حبالله.</ref> | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== |