آمنه بنت وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

آمنه، در سال هفتم پس از [[عام الفیل]]، فرزندش، محمد را برای زیارت قبر [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]] و نیز دیدار با دایی‌های عبدالله که از [[قبیله بنی‌نجار|بنی‌نجار]] بودند، به [[مدینه]] برد و بنا بر قول مشهور، در راه بازگشت از مدینه در [[ابواء]] از دنیا رفت<ref>نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰.</ref> و در همان جا دفن شد.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ ق، ج۱، ص۱۳.</ref> بنا به نقلی که ابن اثیر، آن را صحیح‌تر دانسته، آمنه در مکه درگذشت و در شعب دُب ([[قبرستان معلاة]]) دفن شد.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۲.</ref> [[یعقوبی]]، تاریخ‌نگار قرن سوم قمری، درگذشت او را در ۳۰ سالگی دانسته است.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۰.</ref>

بنا به گفته محمد بن عمر واقدی (درگذشتهٔ ۲۰۷ یا ۲۰۹ق)، زمانی که [[قریش]] برای خونخواهی کشتگان [[جنگ بدر|بدر]] قصد مدینه کردند و به ابواء رسیدند و قبر آمنه را دیدند، گروهی از آنان تصمیم به [[نبش قبر]] گرفتند، ولی پس از مشورت [[ابوسفیان]] با صاحب‌نظران قریش، از این کار خودداری کردند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۰۶.</ref> همچنین نقل شده است که پیامبر قبر مادرش را در ابواء [[زیارت]] می‌کرده است.<ref>محدث قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> از جمله پیامبر(ص) در واقعه [[حدیبیه]] بر سر قبر مادر حاضر شد و بر او گریه کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۴.</ref>

با این حال قبری در [[قبرستان حجون]] مکه نیز به وی منسوب است.<ref>کردی، التاریخ التقویم، ج۱، ص۷۴، به‌نقل از [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/7863 جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۲ش، ص۳۹۲.]</ref> گفته شده قبر وی در ابواء و قبر منسوب به وی در مکه از زمان حکومت عثمانی دارای [[بقعه]] بوده و بعدها تخریب شده است.<ref>کردی، التاریخ التقویم، ج۱، ص۷۴، به‌نقل از [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/7863 جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۲ش، ص۳۹۲.]</ref>