پرش به محتوا

حسنعلی نخودکی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۷: خط ۴۷:
او در [[نجف]] به دیدار عالم و زاهد مشهور، [[سید مرتضی کشمیری]]، رفت و مدت‎ها با او ارتباط داشت و در [[تهذیب نفس]]، از راهنمایی‌های وی بهره برد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۱۷</ref>
او در [[نجف]] به دیدار عالم و زاهد مشهور، [[سید مرتضی کشمیری]]، رفت و مدت‎ها با او ارتباط داشت و در [[تهذیب نفس]]، از راهنمایی‌های وی بهره برد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۱۷</ref>


نخودکی از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ق در [[مشهد]] اقامت گزید و به [[ریاضت]]های شرعی پرداخت و از درس استادانی همچون [[محمدعلی خراسانی]] (مشهور به حاجی فاضل)، [[سیدعلی حائری یزدی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی]] و [[عبدالرحمن مدرس]] استفاده کرد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۱۷ـ ۱۸، ۲۱</ref> وی در ۱۳۱۹ به [[شیراز]] سفر کرد و در آنجا به فراگرفتن طب و آموختن کتاب [[قانون (کتاب) |قانون]] نزد [[میرزا جعفر طبیب]] پرداخت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۲ </ref>
نخودکی از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ق در [[مشهد]] اقامت گزید و به [[ریاضت]]های شرعی پرداخت و از درس استادانی همچون [[محمدعلی خراسانی]] (مشهور به حاجی فاضل)، [[سیدعلی حائری یزدی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی]] و [[عبدالرحمن مدرس]] استفاده کرد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۱۷ـ ۱۸، ۲۱</ref> وی در ۱۳۱۹قمری به [[شیراز]] سفر کرد و در آنجا به فراگرفتن طب و آموختن کتاب [[قانون (کتاب) |قانون]] نزد [[میرزا جعفر طبیب]] پرداخت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۲ </ref>


نخودکی در [[رمضان]] همان سال به [[بوشهر]] و از آنجا، از طریق دریا، به [[مکه]] رفت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۳</ref> وی چند بار دیگر نیز به [[نجف]] و [[اصفهان]] سفر کرد<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۲</ref> و سرانجام در ۱۳۲۹ق به [[مشهد]] رفت و تا پایان عمر در آنجا ماند.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۳ ـ ۲۴</ref>
نخودکی در [[رمضان]] همان سال به [[بوشهر]] و از آنجا، از طریق دریا، به [[مکه]] رفت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۳</ref> وی چند بار دیگر نیز به [[نجف]] و [[اصفهان]] سفر کرد<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۲</ref> و سرانجام در ۱۳۲۹ق به [[مشهد]] رفت و تا پایان عمر در آنجا ماند.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۳ ـ ۲۴</ref>
۱۷٬۰۰۵

ویرایش