عصمت امامان: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه ابتلای ابراهیم: افزایش
(←آیه ابتلای ابراهیم: افزایش) |
|||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
«وَ إِذِ ابْتَلی إِبراهیمَ رَبُّه بِکلماتٍ فَأتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُک لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَمِنْ ذُرّیتی قالَ لاینالُ عَهدی الظّالِمینَ؛ هنگامی که خداوند، ابراهیم(ع) را با وسایل گوناگونی آزمود [و او به خوبی از عهده آزمون برآمد]؛ خداوند به او فرمود: من تو را امام مردم قرار دادم. ابراهیم(ع) گفت: از فرزندان من] نیز [امامانی قرار بده]. خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد.»<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> | «وَ إِذِ ابْتَلی إِبراهیمَ رَبُّه بِکلماتٍ فَأتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُک لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَمِنْ ذُرّیتی قالَ لاینالُ عَهدی الظّالِمینَ؛ هنگامی که خداوند، ابراهیم(ع) را با وسایل گوناگونی آزمود [و او به خوبی از عهده آزمون برآمد]؛ خداوند به او فرمود: من تو را امام مردم قرار دادم. ابراهیم(ع) گفت: از فرزندان من] نیز [امامانی قرار بده]. خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد.»<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref> | ||
در استدلال به [[آیه ابتلای ابراهیم|آیه ابتلا]] گفته شده عمومیت «لاینالُ عَهدی الظّالِمینَ» دلالت دارد کسی که به هر نحوی، زمانی ظالم بوده، امامت شامل حال او نمی‌شود. بنابراین آیه بر عصمت امام حین امامت و پیش از آن دلالت دارد.<ref>مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] استدلال به آیه را این‌گونه بیان کرده است: غیر معصوم ظالم | در استدلال به [[آیه ابتلای ابراهیم|آیه ابتلا]] گفته شده عمومیت «لاینالُ عَهدی الظّالِمینَ» دلالت دارد کسی که به هر نحوی، زمانی ظالم بوده، امامت شامل حال او نمی‌شود. بنابراین آیه بر عصمت امام حین امامت و پیش از آن دلالت دارد.<ref>مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] استدلال به آیه را این‌گونه بیان کرده است: غیر معصوم ظالم است(مقدمه اول)؛ ظالم صلاحیت امامت را ندارد (مقدمه دوم)؛ در نتیجه غیر معصوم برای امامت شایستگی ندارد. بنابراین امام باید معصوم باشد.<ref>فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۲.</ref> | ||
علمای شیعه مراد از «عهدی» را امامت دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۹؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاء‌التراث العربی، ج۱، ص۴۴۹؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۲؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> | علمای شیعه مراد از کلمه «عهدی» در آیه۱۲۴ سوره بقره را عهد امامت دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۳۹؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاء‌التراث العربی، ج۱، ص۴۴۹؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه، ۱۴۲۲ق، ص۳۳۲؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> | ||
===آیه اولی الامر=== | ===آیه اولی الامر=== | ||