سخن‌چینی: تفاوت میان نسخه‌ها
←در قرآن و روایات
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
برخی از عالمان اخلاق، سخن‌چین را از مصادیق فاسقان و ظالمانی دانسته‌اند که در آیه ۲۷ بقره{{یاد|الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۲۷﴾همانانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‌شكنند؛ و آنچه را خداوند به پيوستنش امر فرموده مى‌گسلند؛ و در زمين به فساد مى‌پردازند؛ آنانند كه زيانكارانند.}}و ۴۲ شوری{{یاد| إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٤٢﴾راه [نكوهش] تنها بر كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند، و در [روى] زمين به ناحق سر برمى‌دارند. آنان عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت.}} از آنان مذمت شده است.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۵، ص۲۷۹.</ref> | برخی از عالمان اخلاق، سخن‌چین را از مصادیق فاسقان و ظالمانی دانسته‌اند که در آیه ۲۷ بقره{{یاد|الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۲۷﴾همانانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‌شكنند؛ و آنچه را خداوند به پيوستنش امر فرموده مى‌گسلند؛ و در زمين به فساد مى‌پردازند؛ آنانند كه زيانكارانند.}}و ۴۲ شوری{{یاد| إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٤٢﴾راه [نكوهش] تنها بر كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند، و در [روى] زمين به ناحق سر برمى‌دارند. آنان عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت.}} از آنان مذمت شده است.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۵، ص۲۷۹.</ref> | ||
سخن‌چینی در روایات به عنوان یکی از رذایل اخلاقی و [[گناهان کبیره]] نکوهش شده است. [[کلینی]] در [[الکافی|کافی]] سه روایت را ذیل باب النمیمة آورده است. در این روایات از | سخن‌چینی در روایات به عنوان یکی از رذایل اخلاقی و [[گناهان کبیره]] نکوهش شده است. [[کلینی]] در [[الکافی|کافی]] سه روایت از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]] و [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر]] را ذیل باب النمیمة آورده است. در این روایات از سخن‌چینان که قصدشان جدایی انداختن میان دوستان و عیب جویی برای پاکان است به عنوان بدترین افراد و همچنین محرومان از [[بهشت]] نام برده شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۶۹.</ref> برخی از روایات سخن‌چینی را یکی از عوامل [[عذاب قبر]] بیان کرده‌اند؛<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۱۴.</ref> در برخی دیگر هم تمایل به آن از ویژگی‌های [[منافق]] معرفی شده است.<ref>امام صادق(منسوب)، مصباح الشریعه، ۱۴۰۰ق، ص۱۴۵.</ref>در روایت مشهور جنود عقل و جهل، امام صادق(ع) صون الحدیث(نگهبانی گفتار و کنترل زبان) را از لشگریان عقل و نقطه مقابلش نمیمه(سخن چینی) را از جنود جهل دانسته است. <ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲. | ||
</ref> | </ref> | ||