پرش به محتوا

اسباب نزول: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۱۲: خط ۱۲:


==فایده دانستن اسباب نزول==
==فایده دانستن اسباب نزول==
دانشمندان [[اصول فقه|علم اصول]] برای روایاتِ اسباب نزول اعتبار چندانی قائل نیستند و اعتبار آنها را مانند اعتبار روایات تاریخی می‌دانند. از این‌رو، از نظر آنان غالباً ذکر روایات اسباب نزول بدون فایده‌ است.<ref>زرکشی، البرهان، دارالفکر، ج۱، ص۲۲؛ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۳۰۲ق، ج۲۸، ص۱۱۹. </ref> اما مفسران و محدثان، بیشتر روایات اسباب نزول را معتبر دانسته و برای آنها فوایدی را ذکر کرده‌اند.<ref>زرکشی، البرهان، دارالفکر، ج۱، ص۲۲-۲۹.</ref> شناخت فلسفه نزول آیات، فهم درست قرآن،<ref>سیوطی، الاتقان، ج۱، ص۲۹-۳۰ به نقل از حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۲.</ref> رفع ابهام و شناخت کسانی که آیات درباره آنها نازل شده، از فواید دانستن اسباب نزول بیان شده است.<ref>زرقانی، مناهل العرفان، ۱۴۰۹ق، ص۱۱۰-۱۱۵.</ref> واحدی، شناخت اسباب نزول و مسایل مربوط به آن را برای تفسیر دقیق قرآن، ضروری می‌داند.<ref> واحدی، اسباب النزول، ۱۹۹۱م، ص۸.</ref>
دانشمندان [[اصول فقه|علم اصول]] برای روایاتِ اسباب نزول اعتبار چندانی قائل نیستند و اعتبار آنها را مانند اعتبار روایات تاریخی می‌دانند. از این‌رو، از نظر آنان غالباً ذکر روایات اسباب نزول بدون فایده‌ است.<ref>زرکشی، البرهان، دارالفکر، ج۱، ص۲۲؛ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۳۰۲ق، ج۲۸، ص۱۱۹. </ref> اما مفسران و [[محدث|محدثان]]، بیشتر روایات اسباب نزول را معتبر دانسته و برای آنها فوایدی را ذکر کرده‌اند.<ref>زرکشی، البرهان، دارالفکر، ج۱، ص۲۲-۲۹.</ref> شناخت فلسفه نزول آیات، فهم درست قرآن،<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۳۹۴ق، ۱۹۷۴م، ج۱، ۱۰۷به نقل از حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۲.</ref> رفع ابهام و شناخت کسانی که آیات درباره آنها نازل شده، از فواید دانستن اسباب نزول بیان شده است.<ref>زرقانی، مناهل العرفان، ۱۴۰۹ق، ص۱۱۰-۱۱۵.</ref> واحدی، شناخت اسباب نزول و مسایل مربوط به آن را برای تفسیر دقیق قرآن، ضروری می‌داند.<ref> واحدی، اسباب النزول، ۱۹۹۱م، ص۸.</ref>


بسیاری از مفسران شیعی با دیدگاه اصولی{{یاد|در قاعده عدم تداخل اسباب، عموم لفظ را معتبر می‌دانستند نه خصوص سبب را.<ref>بجنوردی، القواعد الفقهیه، ۱۳۸۹ق، ج۳، ص۱۸۱-۲۱۷.</ref>}} با اسباب نزول برخورد کرده‌اند. از این رو ،در مواردی روایات رسیده از طرق اهل سنت بیش از چندین هزار روایت است؛ اما از طرق شیعه چند صد روایت بیشتر در دست نیست.<ref> طباطبایی، قرآن در اسلام، ۱۳۹۴ق، ص۱۷۳.</ref>
بسیاری از مفسران شیعی با دیدگاه اصولی{{یاد|در قاعده عدم تداخل اسباب، عموم لفظ را معتبر می‌دانستند نه خصوص سبب را.<ref>بجنوردی، القواعد الفقهیه، ۱۳۸۹ق، ج۳، ص۱۸۱-۲۱۷.</ref>}} با اسباب نزول برخورد کرده‌اند. از این رو ،در مواردی روایات رسیده از طرق اهل سنت بیش از چندین هزار روایت است؛ اما از طرق شیعه چند صد روایت بیشتر در دست نیست.<ref> طباطبایی، قرآن در اسلام، ۱۳۹۴ق، ص۱۷۳.</ref>
۱۶٬۹۲۸

ویرایش