عمرو بن عاص سهمی: تفاوت میان نسخه‌ها

عمرو بن العاص بن وائل بن هاشم بن سعید بن سهم بن عمرو بن هصیص بن کعب بن لؤی القرشی السهمی پسر [[عاص بن وائل سهمی]] و کنیه‌اش ابوعبدالله بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ۱۹۹۲م، ج‌۳، ص۱۱۸۴.</ref> نام مادرش نابغه است.{{یاد|نام کنیزی است که پس از اسارت، عبدالله جدعان تیمی  در مکه او را خریداری کرده و سپس آزادش ساخته است وچون زن ناپاکی بوده با افراد مختلف از جمله عاص بن وائل سهمی ارتباط داشته و نابغه پس از ولادت عمرو مدعی شده که او پسر عاص است زیرا عاص بیشتر از دیگران به او کمک مالی می کرده است. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۶، ص۲۸۳</ref> }} وی اصل و نسب افتخار آمیزی نداشته است. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/263184/%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D8%B5 دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مدخل عمرو بن عاص]</ref> [[امام علی]] در یکی از خطبه‌های خود از وی به ابن النابغه نام برده است.(عَجَباً لاِبْنِ النَّابِغَهِ یَزْعُمُ لِأَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِیَّ دُعَابَهً)<ref>نهج البلاغة، صبحی صالح، ناشر: قم، مركز البحوث الاسلاميه ۱۳۷۴ش، خطبه ۸۴؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۶، ص۲۸۰.</ref> برخی از شارحان نهج‌البلاغه، علت نامیدن وی به این نام را، اشاره به فساد خانواده وی ذکر کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۶، ج۳، ص ۴۶۵.</ref> منابع زندگی‌نامه‌نویسی عرب، عمرو را یکی از زیرکان عرب خوانده‌اند. در بسیاری از منابع فارسی او را «عمرو عاص» هم می‌گویند.