پرش به محتوا

عمرو بن عاص سهمی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۹: خط ۲۹:


==نَسَب و مشخصات==
==نَسَب و مشخصات==
عمرو بن العاص بن وائل بن هاشم بن سعید بن سهم بن عمرو بن هصیص بن کعب بن لؤی القرشی السهمی پسر [[عاص بن وائل سهمی]] و کنیه‌اش ابوعبدالله بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ۱۹۹۲م، ج‌۳، ص۱۱۸۴.</ref> نام مادرش نابغه است. وی اصل و نسب افتخار آمیزی نداشته است. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/263184/%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D8%B5 دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مدخل عمرو بن عاص]</ref> [[امام علی]] در یکی از خطبه‌های خود از وی به ابن النابغه نام برده است.(عَجَباً لاِبْنِ النَّابِغَهِ یَزْعُمُ لِأَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِیَّ دُعَابَهً)<ref>نهج البلاغة، صبحی صالح، ناشر: قم، مركز البحوث الاسلاميه ۱۳۷۴ش، خطبه ۸۴؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۶، ص۲۸۰.</ref> برخی از شارحان نهج‌البلاغه، علت نامیدن وی به این نام را، اشاره به فساد خانواده وی ذکر کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۶، ج۳، ص ۴۶۵.</ref> منابع زندگی‌نامه‌نویسی عرب، عمرو را یکی از زیرکان عرب خوانده‌اند. در بسیاری از منابع فارسی او را «عمرو عاص» هم می‌گویند.
عمرو بن العاص بن وائل بن هاشم بن سعید بن سهم بن عمرو بن هصیص بن کعب بن لؤی القرشی السهمی پسر [[عاص بن وائل سهمی]] و کنیه‌اش ابوعبدالله بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ۱۹۹۲م، ج‌۳، ص۱۱۸۴.</ref> نام مادرش نابغه است.{{یاد|نام کنیزی است که پس از اسارت، عبدالله جدعان تیمی  در مکه او را خریداری کرده و سپس آزادش ساخته است وچون زن ناپاکی بوده با افراد مختلف از جمله عاص بن وائل سهمی ارتباط داشته و نابغه پس از ولادت عمرو مدعی شده که او پسر عاص است زیرا عاص بیشتر از دیگران به او کمک مالی می کرده است. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۶، ص۲۸۳</ref> }} وی اصل و نسب افتخار آمیزی نداشته است. <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/263184/%D8%B9%D9%85%D8%B1%D9%88-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D8%B5 دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مدخل عمرو بن عاص]</ref> [[امام علی]] در یکی از خطبه‌های خود از وی به ابن النابغه نام برده است.(عَجَباً لاِبْنِ النَّابِغَهِ یَزْعُمُ لِأَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِیَّ دُعَابَهً)<ref>نهج البلاغة، صبحی صالح، ناشر: قم، مركز البحوث الاسلاميه ۱۳۷۴ش، خطبه ۸۴؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۶، ص۲۸۰.</ref> برخی از شارحان نهج‌البلاغه، علت نامیدن وی به این نام را، اشاره به فساد خانواده وی ذکر کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ۱۳۸۶، ج۳، ص ۴۶۵.</ref> منابع زندگی‌نامه‌نویسی عرب، عمرو را یکی از زیرکان عرب خوانده‌اند. در بسیاری از منابع فارسی او را «عمرو عاص» هم می‌گویند.


==ماموریت در حبشه==
==ماموریت در حبشه==
۱۷٬۵۲۲

ویرایش