پسر نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

==پسر نوح در شعر فارسی==

پسر نوح در ادب و شعر فارسی به عنوان فرزندی طالح و ناشایسته از پدری صالح و شایسته که از فضائل پدر بهره و نصیبی نبرده، یاد شده و همواره مورد استفاده و استشهاد قرار گرفته است.<ref>پرتوی، «ریشه‌های تاریخی امثال و حکم»، ۱۳۴۹، ص۸۳؛ انزابی نژاد،«زندگی پیامبران و قصص قرآن در ادبیات فارسی (۲) نوح استوارترین مرد حق»، ۱۳۵۵ش، ص۳۴۹. </ref> نمونه‌های مختلفی از این استفاده وجود دارد که یکی از آنها چند بیتی است که [[سعدی شیرازی]] در باب اول گلستان در سیرت پادشاهان آورده است:

| جداکننده = \\

| متن =

}}

سعدی بیت دیگری در خصوص پسر نوح و اینکه فضائل پدر هیچ تاثیری در پسر نداشت دارد:  

| جداکننده = \\

| متن =

}}

مولانا نیز در بیتی اینگونه از پسر نوح یاد کرده است

| جداکننده = \\

| متن =