پرش به محتوا

کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۴۸: خط ۴۸:
اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیده‌ای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref>
اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیده‌ای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref>


نویسنده کتابش را  با نقل آخرین مطالبِ کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]] درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیده‌اش قصیده‌ای میمیه است و آخرین قصیده‌ای که در مدح [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] سروده  این‌گونه آغاز شده است.{{شعر جدید| جداکننده = \\| متن = ايها السادة الائمة انتم\\خيرة الله اوّلاً و اخيراً
نویسنده کتابش را  با نقل آخرین مطالبِ کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]] درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیده‌اش قصیده‌ای میمیه است و آخرین قصیده‌ای که در مدح [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] سروده  این‌گونه آغاز شده است.{{شعر| جداکننده = \\| متن = ايها السادة الائمة انتم\\خيرة الله اوّلاً و اخيراً
قد سموتم إلى العُلى فافترعتم\\بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{یاد| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان،  به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در جایگاهی خطیر و بلند مرتبه استقرار یافتید.}} و پایانش با این ابیات است{{شعر جدید| جداکننده = \\| متن =لو قطعتُ الزمان في شكر\\أدنى ما حبانى به لكنتُ جديراً  
قد سموتم إلى العُلى فافترعتم\\بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{یاد| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان،  به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در جایگاهی خطیر و بلند مرتبه استقرار یافتید.}} و پایانش با این ابیات است{{شعر| جداکننده = \\| متن =لو قطعتُ الزمان في شكر\\أدنى ما حبانى به لكنتُ جديراً  
فله الحمد دائماً مستمراً\\وله الشكر اولا واخيرا}}{{یاد| اگر تمام زمان (عمرم) را  برای ادای کم‌ترین شکرگزاری(از نعمت هایی که به من عطا شده) از شما بکار بگیرم شایسته و سزاوار است. تمام [[تحمید|حمد]] و ستایش همیشه و به صورت مستمر از آنِ [[خدا]]ست و تمام حمد از آغاز تا پایان از آنِ اوست. }}<ref>اربلی، کشف الغمه، دار الاضواء بيروت، ج۳، ص۳۵۷-۳۶۲.</ref>
فله الحمد دائماً مستمراً\\وله الشكر اولا واخيرا}}{{یاد| اگر تمام زمان (عمرم) را  برای ادای کم‌ترین شکرگزاری(از نعمت هایی که به من عطا شده) از شما بکار بگیرم شایسته و سزاوار است. تمام [[تحمید|حمد]] و ستایش همیشه و به صورت مستمر از آنِ [[خدا]]ست و تمام حمد از آغاز تا پایان از آنِ اوست. }}<ref>اربلی، کشف الغمه، دار الاضواء بيروت، ج۳، ص۳۵۷-۳۶۲.</ref>