۵٬۳۴۱
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیدهای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref> | اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیدهای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref> | ||
نویسنده کتابش را با نقل آخرین مطالبِ کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]] درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیدهاش قصیدهای میمیه است و آخرین قصیدهای که در مدح [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] سروده اینگونه آغاز شده است.{{شعر | نویسنده کتابش را با نقل آخرین مطالبِ کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]] درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیدهاش قصیدهای میمیه است و آخرین قصیدهای که در مدح [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] سروده اینگونه آغاز شده است.{{شعر| جداکننده = \\| متن = ايها السادة الائمة انتم\\خيرة الله اوّلاً و اخيراً | ||
قد سموتم إلى العُلى فافترعتم\\بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{یاد| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان، به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در جایگاهی خطیر و بلند مرتبه استقرار یافتید.}} و پایانش با این ابیات است{{شعر | قد سموتم إلى العُلى فافترعتم\\بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{یاد| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان، به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در جایگاهی خطیر و بلند مرتبه استقرار یافتید.}} و پایانش با این ابیات است{{شعر| جداکننده = \\| متن =لو قطعتُ الزمان في شكر\\أدنى ما حبانى به لكنتُ جديراً | ||
فله الحمد دائماً مستمراً\\وله الشكر اولا واخيرا}}{{یاد| اگر تمام زمان (عمرم) را برای ادای کمترین شکرگزاری(از نعمت هایی که به من عطا شده) از شما بکار بگیرم شایسته و سزاوار است. تمام [[تحمید|حمد]] و ستایش همیشه و به صورت مستمر از آنِ [[خدا]]ست و تمام حمد از آغاز تا پایان از آنِ اوست. }}<ref>اربلی، کشف الغمه، دار الاضواء بيروت، ج۳، ص۳۵۷-۳۶۲.</ref> | فله الحمد دائماً مستمراً\\وله الشكر اولا واخيرا}}{{یاد| اگر تمام زمان (عمرم) را برای ادای کمترین شکرگزاری(از نعمت هایی که به من عطا شده) از شما بکار بگیرم شایسته و سزاوار است. تمام [[تحمید|حمد]] و ستایش همیشه و به صورت مستمر از آنِ [[خدا]]ست و تمام حمد از آغاز تا پایان از آنِ اوست. }}<ref>اربلی، کشف الغمه، دار الاضواء بيروت، ج۳، ص۳۵۷-۳۶۲.</ref> | ||