روز تاسوعا: تفاوت میان نسخه‌ها

روز تاسوعا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۹

۲ بایت حذف‌شده ، ۲۹ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۴۲

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 عباس(ع) و برادرانش در محضر اباعبدالله الحسین(ع) نشسته بودند و جواب شمر را نمی‌دادند. امام(ع) به حضرت عباس(ع)و برادرانش فرمودند: «هر چند او [[فاسق]] است اما پاسخش را بده همانا او از دایی‌های شما است.» عباس و عبدالله و جعفر و عثمان فرزندان علی بن ابی طالب(ع) بیرون آمدند و گفتند: «چه می‌خواهی؟» شمر به آنها گفت: «ای خواهرزادگان من، شما در امان هستید من برای شما از عبیدالله امان گرفته‌ام.»؛ اما عباس(ع) و برادرانش همگی گفتند: «خدا تو و امان تو را لعنت کند. ما امان داشته باشیم و پسر دختر پیامبر(ص) امان نداشته باشد.»<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۹م، ج۳، ص۱۸۴؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۸۹؛ خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، مکتبة المفید، ج۱، ص۲۴۶؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۹۶۵م، ج۴، ص۵۶.</ref>
+{{شعر جدید
-{{شعر}}{{ب|چشم عباس که بر شمر ستمکار افتاد|
+| جداکننده = \\ | متن = چشم عباس که بر شمر ستمکار افتاد \\ پای‌ تا فرق چو آهی که برآید ز نهاد
+گفت: ای کار تو بر آل پیمبر بیداد \\ به تو و خطّ و امان‌ نامه ی تو نفرین باد
-پای‌ تا فرق چو آهی که برآید ز نهاد}}
+دور شو! این همه افسانه مخوان در گوشم\\بـه دو عـالم [[ امام حسین |پسـر فاطمه]] را نفــروشم}}<ref>https://tamadonsazan.blog.ir/1393/08/12</ref>
-{{ب|گفت: ای کار تو بر آل پیمبر بیداد|
-به تو و خطّ و امان‌ نامه ی تو نفرین باد}}
-{{ب|دور شو! این همه افسانه مخوان در گوشم|
-بـه دو عـالم [[ امام حسین |پسـر فاطمه]] را نفــروشم}}{{پایان شعر}}
-<ref>
-https://tamadonsazan.blog.ir/1393/08/12</ref>
 پس از رد امان‌نامه، به سپاه عمر بن سعد فرمان داده شد تا برای جنگ آماده شوند پس همگان سوار شدند در شامگاه پنجشنبه نهم محرم آماده نبرد با حسین(ع) و یارانش شدند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۹م، ص۱۸۴؛ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۶؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۸۹؛ خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، مکتبة المفید، ج۱، ص۲۴۹؛ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۵۴.</ref>