سید ابوالحسن جلوه: تفاوت میان نسخه‌ها

سید ابوالحسن جلوه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۴

۱۲ بایت حذف‌شده ، ۲۶ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۲۶

ویرایش

@@ خط ۶۶: / خط ۶۶: @@
 جلوه، در زندگی نامه‌اش درباره ترک اصفهان به قصد تهران می‌نویسد:
 :::«... تا از اقامت اصفهان به جهت شیوع تهیدستی و اصرار در [[عیب‌جویی]] و متعرض شدن مردمان به یکدیگر و واجب الطاعة دانستن برخی خود را، دلتنگ شدم و به تهران آمدم و بر حسب انس و عادت و عدم قدرت بر منزل علی حده به مدرسه دارالشفاء فرود آمدم...‌» <ref>گلی زواره، ص۷۴</ref>
-اشعار جلوه در هجرت از اصفهان:
+اشعار جلوه در هجرت از اصفهان:{{شعر جدید
-{{شعر}}{{ب|به شهر جِیْ چو دلم ناامید گشت از یار | نمود وسوسه دیو که سرکشم زنِگار}}{{ب|سفر گزینم و بدرود دوستان گویم | که در حَضَر نه مرا قدر ماند و نه مقدار}}{{ب| سروده‌اند بزرگان که‌ای هنرور مرد | به هر دیار که خوار آمدی مگیر قرار}}{{ب|که گر عزیز چو جانی چو دیر ماند هست | هماره مرد از او در گزند و در تیمار}}{{ب|از آن بسیج سفر را خیال می‌بستم | ز توشه ره خویش و ز باره رهوار}}{{ب|همی نیافتمی توشه غیر خون جگر | همی نیافتمی باره غیر پای فکار}}{{پایان شعر}} <ref>دیوان اشعار جلوه، ص۱۳۲</ref>
+| جداکننده = \\
+| متن = به شهر جِیْ چو دلم ناامید گشت از یار \\ نمود وسوسه دیو که سرکشم زنِگار
+سفر گزینم و بدرود دوستان گویم \\که در حَضَر نه مرا قدر ماند و نه مقدار
+سروده‌اند بزرگان که‌ای هنرور مرد \\ به هر دیار که خوار آمدی مگیر قرار
+که گر عزیز چو جانی چو دیر ماند هست \\ هماره مرد از او در گزند و در تیمار
+از آن بسیج سفر را خیال می‌بستم \\ ز توشه ره خویش و ز باره رهوار
+همی نیافتمی توشه غیر خون جگر \\ همی نیافتمی باره غیر پای فکار}}<ref>دیوان اشعار جلوه، ص۱۳۲</ref>
 ==اساتید==
 جلوه در زندگینامه خود نام استادانش را ذکر نکرده است اما برخی وی را شاگرد اساتید زیر گفته‌اند:
 {{ستون-شروع|2}}