پسر نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

پسر نوح (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶

۱۲۴ بایت اضافه‌شده ، ۱۹ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۳۷

ویرایش

@@ خط ۲۳: / خط ۲۳: @@
 ==پسر نوح در شعر فارسی==
 پسر نوح در ادب و شعر فارسی به عنوان فرزندی طالح و ناشایسته از پدری صالح و شایسته که از فضائل پدر بهره و نصیبی نبرده، یاد شده و همواره مورد استفاده و استشهاد قرار گرفته است.<ref>پرتوی، «ریشه‌های تاریخی امثال و حکم»، ۱۳۴۹، ص۸۳؛ انزابی نژاد،«زندگی پیامبران و قصص قرآن در ادبیات فارسی (۲) نوح استوارترین مرد حق»، ۱۳۵۵ش، ص۳۴۹. </ref> نمونه‌های مختلفی از این استفاده وجود دارد که یکی از آنها چند بیتی است که [[سعدی شیرازی]] در باب اول گلستان در سیرت پادشاهان آورده است:
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|پسر نوح با بدان بنشست|خاندان نبوتش گم شد
+| جداکننده = \\
-|سگ [[اصحاب کهف]] روزی چند|پی نیکان گرفت و آدم شد<ref>ذوالفقاری، داستان‌های امثال، تهران، مازیار، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۸. </ref>
+| متن =
+پسر نوح با بدان بنشست\\خاندان نبوتش گم شد
+سگ [[اصحاب کهف]] روزی چند\\پی نیکان گرفت و آدم شد<ref>ذوالفقاری، داستان‌های امثال، تهران، مازیار، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۸. </ref>
 }}
 سعدی بیت دیگری در خصوص پسر نوح و اینکه فضائل پدر هیچ تاثیری در پسر نداشت دارد:
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|چو کنعان را طبیعت بی‌هنر بود|پیمبرزادگی قدرش نیفزود<ref>دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۸۳، ج۲، ص۶۵۳.</ref>
+| جداکننده = \\
+| متن =
+چو کنعان را طبیعت بی‌هنر بود\\پیمبرزادگی قدرش نیفزود<ref>دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۸۳، ج۲، ص۶۵۳.</ref>
 }}
 مولانا نیز در بیتی اینگونه از پسر نوح یاد کرده است
-{{شعر۲
+{{شعر جدید
-|پور آن بوجهل شد مومن عیان|پوره آن نوح شد از گمرهان<ref>مولانا، مثنوی معنوی، ۱۳۷۲ش، دفتر دوم،بیت‌ ۴۰۳.</ref>
+| جداکننده = \\
+| متن =
+پور آن بوجهل شد مومن عیان\\پوره آن نوح شد از گمرهان<ref>مولانا، مثنوی معنوی، ۱۳۷۲ش، دفتر دوم،بیت‌ ۴۰۳.</ref>
 }}