سوره مسد: تفاوت میان نسخه‌ها
←متن و ترجمه
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{سوره مسد}} | {{سوره مسد}} | ||
== انذار پیامبر و دشنام ابولهب به او == | ==انذار پیامبر و دشنام ابولهب به او== | ||
درباره شأن نزول سوره مسد، [[حدیث|روایات]] فراوانی نقل کرده‌اند که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده است که پیامبر(ص) روزی بالای [[صفا و مروه |تپه صفا ]] رفت و [[قبیله قریش|قریش]] را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» و با جمله «تبّا لک» (زیان ببینی)، به پیامبر دشنام داد. آیات سوره مسد در پاسخ به این دشنام نازل شد و خودِ ابولهب را زیان‌زده و هلاک شده معرفی کرد.<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸.</ref> | درباره شأن نزول سوره مسد، [[حدیث|روایات]] فراوانی نقل کرده‌اند که همگی مضمونی نزدیک به هم دارند. از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده است که پیامبر(ص) روزی بالای [[صفا و مروه |تپه صفا]] رفت و [[قبیله قریش|قریش]] را فراخواند و آنها را از عذاب سخت بیم داد. ابولهب که در میان جمع بود، با زبان دشنام با پیامبر سخن گفت و اعتراض کرد که «برای این ما را جمع کردی؟» و با جمله «تبّا لک» (زیان ببینی)، به پیامبر دشنام داد. آیات سوره مسد در پاسخ به این دشنام نازل شد و خودِ ابولهب را زیان‌زده و هلاک شده معرفی کرد.<ref>واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ۱۳۸۳ش، ج ۱، ص ۲۴۸.</ref> | ||
==حَمّالة الحَطَب== | ==حَمّالة الحَطَب== | ||
{{اصلی| حماله الحطب}} | {{اصلی| حماله الحطب}} | ||
[[سوره]] مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت حَمّالَة الحَطَب (حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. مفسران درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله: | [[سوره]] مسد، ام جمیل همسر [[ابولهب]] را با عبارت حَمّالَة الحَطَب (حمل‌کننده هیزم) توصیف کرده است. مفسران درباره اینکه چرا قرآن این عبارت را درباره او به کار برده است، تفسیرهای مختلفی ارائه داده‌اند؛ از جمله: | ||
* ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که پیامبر برای [[نماز|اقامه نماز]] بیرون می‌آمد، آنها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref> | *ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که پیامبر برای [[نماز|اقامه نماز]] بیرون می‌آمد، آنها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref> | ||
* او با كارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] را برای خودش می افروخت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref> | *او با كارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] را برای خودش می افروخت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref> | ||
* این عبارت، كنایه از سخنچینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref> {{یاد| در یک ضرب‌المثل عربی (النميمة وقُودُ نارِ العداوة) سخن‌چینی به‌عنوان آتش گیره و هیزم شعله‌ور ساختن آتش عداوت و دشمنی دانسته شده است.(میدانی، مجمع الامثال، ج۲۷ ص۳۴۵.) }} در این زمینه این بیت شعر از [[سعدی]] مشهور است. {{شعر}}{{ب|میان دو تن جنگ چون آتش است| | *این عبارت، كنایه از سخنچینى او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref> {{یاد| در یک ضرب‌المثل عربی (النميمة وقُودُ نارِ العداوة) سخن‌چینی به‌عنوان آتش گیره و هیزم شعله‌ور ساختن آتش عداوت و دشمنی دانسته شده است.(میدانی، مجمع الامثال، ج۲۷ ص۳۴۵.) }} در این زمینه این بیت شعر از [[سعدی]] مشهور است. {{شعر}}{{ب|میان دو تن جنگ چون آتش است| | ||
سخن‌چین بدبخت هیزم کش است}} {{پایان شعر}} | سخن‌چین بدبخت هیزم کش است}} {{پایان شعر}} | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است: کسی که سوره مسد را می‌خواند، امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۰.</ref> این سخن کنایه از آن است که قرائت‌کننده این سوره اهل بهشت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ۴۱۲.</ref> | از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است: کسی که سوره مسد را می‌خواند، امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۰.</ref> این سخن کنایه از آن است که قرائت‌کننده این سوره اهل بهشت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ۴۱۲.</ref> | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه سوره مسد == | ||
{{سوره ۱۱۱ با ترجمه|شماره=۱۱۱}} | {{سوره ۱۱۱ با ترجمه|شماره=۱۱۱}} | ||
{{سوره‌های قرآن|۱۱۱|[[سوره نصر]]|[[سوره اخلاص]]}} | {{سوره‌های قرآن|۱۱۱|[[سوره نصر]]|[[سوره اخلاص]]}} | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
== یادداشت == | ==یادداشت== | ||
{{یادداشت‌ها}} | {{یادداشت‌ها}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
* واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران، نشر نی ۱۳۸۳ش. | * واحدی نیشابوری، اسباب النزول، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران، نشر نی ۱۳۸۳ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== پیوند به بیرون == | ==پیوند به بیرون== | ||
* [http://tanzil.net/?locale=fa_IR#111:1 قرائت سوره مسد] | *[http://tanzil.net/?locale=fa_IR#111:1 قرائت سوره مسد] | ||
* [https://www.cgie.org.ir/fa/article/225433/%D8%AA%D8%A8%D8%AA مقاله سوره تبت در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] | *[https://www.cgie.org.ir/fa/article/225433/%D8%AA%D8%A8%D8%AA مقاله سوره تبت در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] | ||
{{قرآن کریم}} | {{قرآن کریم}} | ||
{{سوره‌های مفصلات}} | {{سوره‌های مفصلات}} | ||