سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

این سوره را سوره '''قیامت''' یا سوره '''لااُقسِمُ''' نامیده‌اند. این دو نام از آیه اول گرفته شده است که خداوند در آن به روز [[قیامت]] سوگند یاد می‌کند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی،۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۹ـ۱۲۶۰.</ref>

سوره قیامت جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، سی و یکمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، هفتاد و پنجمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۹ [[قرآن]] جای دارد.

سوره قیامت ۴۰ آیه، ۱۶۴ کلمه و ۶۷۶ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سوره‌های مُفَصَّلات]] (دارای آیات کوتاه) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۹ـ۱۲۶۰.</ref>

==آیات مشهور==

ترجمه: آيا انسان مى‌پندارد كه هرگز استخوان‌هاى او را جمع نخواهيم كرد؟!  آرى قادريم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب كنيم.

ترجمه: (ای پیامبر) زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن (قرآن) حركت مده، چرا كه جمع‌كردن و خواندن آن بر عهده ماست.

در روایات آمده‌است پیامبر به سبب عشق و علاقه‌اش به دریافت و حفظ [[قرآن]]، در هنگام دریافت وحی، آن را با عجله تکرار می‌کرد؛ پس آیات بالا نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۲۹۶.</ref> اما در تفسیری دیگر آمده‌است پیامبر پیش از تمام شدن [[وحی]]، آن را جلو جلو می‌خواند و این نشان می‌دهد قرآن پیش از آن یک بار به صورت [[نزول دفعی|دفعی]] بر پیامبر(ص) نازل شده بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۳۰۰.</ref> در پاسخ به این شُبهه که فقط معانی قرآن از طرف خداوند است نه الفاظ آن، به آیات بالا و واژه «قرآنَه» استدلال شده‌است اینکه «قرآنه» به معنای خواندن است و صریحا بر این دلالت دارد که الفاظ قرآن نیز از طرف خداوند است نه کس دیگری.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1240/30/text گروه کارورزی وحی، «الهی بودن الفاظ قرآن»، ص۳۵]. [http://qoranshenakht.nashriyat.ir/node/15#_ednref25 اشرفی، «الهی بودن متن قرآن از منظر علامه طباطبايی و نقش آن در تفسير الميزان»]. [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,297 حسینی، «وحیانی بودن الفاظ قرآن».]</ref>

ترجمه:آیا انسان گمان می‌کند(او را به حال خود واگذاشته‌اند؟) بی‌هدف رها می‌شود؟!

در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|برهان]] برای این سوره خواصی چون افزایش روزی و امنیت و محبوبیت در بین مردم،<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۵۵۳</ref> تقویت عفاف و پاكدامنی<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۵۵۳</ref> و همچنین رفع ضعف و ناتوانی ذکر شده است.<ref>کفعمی، مصباح کفعمی، ۱۴۲۳ق، ص۴۵۹</ref>

{{سوره ۰۷۵ با ترجمه|شماره=۷۵}}

{{سوره‌های قرآن|۷۵|[[سوره مدثر]]|[[سوره انسان]]}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

==پیوند به بیرون==

{{قرآن کریم}}

{{قیامت}}