سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

سوره صافات به سبب وجود واژه «صافات» در [[آیه]] نخستینش، چنین نامگذاری شده‌است.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref> صافات به معنای افرادی است که در صف‌اند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۷، ص۱۲۰.</ref> گفته شده منظور از آن، [[ملائکه|فرشتگان‌اند]] که در آسمان صف بسته‌اند یا [[ایمان|مؤمنانی‌اند]] که در صف [[نماز]] یا [[جهاد|جهادند]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۹۶.</ref>

سوره صافات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، پنجاه و ششمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده‌است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، سی و هفتمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۸.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۳ [[قرآن]] جای دارد.  

سوره صافات ۱۸۲ آیه، ۸۶۶ کلمه و ۳۹۰۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مئون|سوره‌های مِئون]] (سوره‌هایی که نزدیک به صد آیه دارند) است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۸.</ref> صافات نخستین سوره‌ای است که در ترتیب سوره‌های قرآن با [[سوگند]] شروع می‌شود.{{یاد| خداوند در قرآن به بسیارى از مخلوقات خود سوگند یاد کرده مانند: آسمان ، زمین ، خورشید، ماه ، ستاره ، شب ، روز، ملائکه ، مردم ، شهرها، و میوه‌ها، و این به سبب شرافتى است که در آنها هست و آن شرافت این است که : مخلوق خدایند و خدا قیّوم آنها است که خود منبع و سرچشمه همه شرافت‌ها و ارزش‌ها است.موسوی همدانی، ترجمه المیزان، ج۱۸،ص۱۸۲. }}<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج ۱۷، ص۱۲۲.مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref>

==آیات مشهور==

{{اصلی|آل یاسین}}

ترجمه: سلام بر الیاسین.

در قرائت این [[آیه]] اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را «[[آل یاسین]]» خوانده و مرادشان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] است و برخی دیگر «الیاسین» یا «ال یاسین» خوانده‌اند که مراد از آن، [[الیاس (پیامبر)|حضرت الیاس]] خواهد بود.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۶۹.</ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده است منظور از آل یاسین، ما اهل‌بیت هستیم؛ چون منظور از یاسین، پیامبر اسلام است. بنابر نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] این روایت آنگاه صحیح است که این واژه را «آل یاسین» بخوانیم که در میان [[قاریان هفت‌گانه|قرائت‌های هفتگانه قرآن]]، مطابق قرائت نافع، یعقوب، زید و ابن‌عامر است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۱۷، ص۱۵۸-۱۵۹.</ref>برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده‌اند که مراد از ال یاسین، ما [[اهل بیت]] [[پیامبر(ص)]] هستیم.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۶.</ref>

ترجمه:خدا منزه است از آنچه در وصف مى‌آورند. به استثناى بندگان پاكدل خدا.

این دو آیه از آیاتی هستند که یکی از ویژگی‌های مُخلَصین را بیان می‌کند. براساس این آیات مُخلَصین، حمد و ثناى حضرت حقّ را چنانكه شایسته اوست بجاى مى‌آورند.

در سوره صافات به وقایع زیر پرداخته شده است:

==فضیلت و خواص==

از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است اگر کسی هر [[جمعه]] سوره صافات را بخواند، از هر آفتی در امان خواهد بود و در دنیا بلاها از او دفع می‌شود و روزی او در دنیا به بیشترین حد ممکن خواهد رسید و از [[شیطان]] و هر جبار [[کینه‌توزی|کینه توز]] و ستمگر لجوج هیچ آسیبی به مال و فرزندان و بدنش نخواهد رسید و اگر در شب یا روزی که این سوره را خوانده بمیرد، [[شهید]] مبعوث خواهد شد و خداوند او را همراه شهدا به بالاترین درجه [[بهشت]] وارد خواهد کرد.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۲۱۷؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۵۸۹.</ref>

{{سوره ۰۳۷ با ترجمه}}

{{سوره‌های قرآن|37|[[سوره یس]]|[[سوره ص]]}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

{{منابع}}

* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند،دارالقرآن الکریم،تهران، ۱۳۷۶ش.

==پیوند به بیرون==

{{قرآن کریم}}