Automoderated users، confirmed
۴۵۲
ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''خواجوی کِرمانی''' (۶۸۹ ـ ۷۵۳ق) از شاعرانی است که اشعاری در مدح [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] دارد. او اشعار زیادی در مدح [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] دارد و نیز درباره [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] و [[ظهور امام زمان|ظهورش]] و دیگر امامان شعر سروده است. وی خود را ستایگر [[اهلبیت(ع)]] نامیده است. | '''خواجوی کِرمانی''' (۶۸۹ ـ ۷۵۳ق) از شاعرانی است که اشعاری در مدح [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] دارد. او اشعار زیادی در مدح [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] دارد و نیز درباره [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] و [[ظهور امام زمان|ظهورش]] و دیگر امامان شعر سروده است. وی خود را ستایگر [[اهلبیت(ع)]] نامیده است. | ||
خواجو را | خواجو را بهسبب اشعاری که در مدح امام علی(ع) و بقیه امامان دارد [[امامیه|شیعه دوازدهامامی]] ذکر کردهاند؛ اما برخی او را [[مذهب شافعی|شافعیمذهب]] دانستهاند که به اهلبیت(ع) علاقه دارد. | ||
خواجو را عارف و سالک طریقت دانستهاند. در بیشتر اشعارش | خواجو را عارف و سالک طریقت دانستهاند. در بیشتر اشعارش مَشربِ [[تصوف]] و ذوق عرفانی دیده میشود. در اشعار وی اشارههای دینی، اعم از قرآنی و حدیثی، وجود دارد. وی در مذمت زهدفروشان و صوفیانِ ریاکار نیز شعر بسیار سروده است. | ||
==معرفی و جایگاه== | ==معرفی و جایگاه== |