۵٬۹۴۱
ویرایش
جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:BeheShtmerajname.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:BeheShtmerajname.jpg|بندانگشتی|281x281px|نگارۀ بهشت در شب [[معراج]]، [[معراج‌نامه میرحیدر]]، قرن نهم هجری قمری.]] | ||
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا [[بهشت]] جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] است که در [[سوره فرقان]] آمده است. واژه «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند. [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند «خلد» در عبارت «جنة الخلد» نشانگر جاودانگی بهشت است. بر این اساس، مفسران معتقدند که این عبارت به بهشت [[آخرت|اخروی]] اشاره دارد و غیر از بهشتی است که [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] در آن قرار داشت. همچنین این بهشت را متفاوت از [[جنة المأوی|جنة‌المأوی]] (بهشتی در [[برزخ]]) در نظر می‌گیرند. در [[حدیث|روایات]]، راه دست‌یافتن به بهشت جاودان را [[تولی]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فرزندانش بیان کرده‌اند. همچنین روزه گرفتن در [[رجب|ماه رجب]] را وسیله رسیدن به بهشت جاودان دانسته‌اند. | '''جَنَّةَُ الخُلد''' یا [[بهشت]] جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] است که در [[سوره فرقان]] آمده است. واژه «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند. [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند «خلد» در عبارت «جنة الخلد» نشانگر جاودانگی بهشت است. بر این اساس، مفسران معتقدند که این عبارت به بهشت [[آخرت|اخروی]] اشاره دارد و غیر از بهشتی است که [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] در آن قرار داشت. همچنین این بهشت را متفاوت از [[جنة المأوی|جنة‌المأوی]] (بهشتی در [[برزخ]]) در نظر می‌گیرند. در [[حدیث|روایات]]، راه دست‌یافتن به بهشت جاودان را [[تولی]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فرزندانش بیان کرده‌اند. همچنین روزه گرفتن در [[رجب|ماه رجب]] را وسیله رسیدن به بهشت جاودان دانسته‌اند. | ||
==مفهوم== | ==مفهوم== | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ [[سوره فرقان]]، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref> برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت، جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۸۹.</ref> طبق گزارش [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]]، برخی مفسران معتقدند که این بهشت، غیر از بهشتی است که [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] در آن قرار داشت؛ چرا که آن بهشت جاودانه نبود.<ref>طبرسی، جمع البيان في تفسير القرآن، دارالمعرفة، ج۱، ص۱۹۴.</ref> به گفتۀ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، برخی از مفسران جنة الخلد را با [[جنة المأوی]] به یک معنا گرفته‌اند؛ اما معنای درست‌تر آن است که جنة‌المأوی را بهشتی در برزخ در نظر بگیریم و جنة الخلد را بهشت جاودانِ پس از قیامت بدانیم که در جوارِ [[سدرة المنتهی]] و برای [[ایمان|مؤمنان]] مهیا شده است و هیچ کس قبل از قیامت وارد آن نمی‌شود.<ref>مکارم شیرازی، الأمثل في تفسير كتاب الله المنزل، ج۱۷،ص۲۲۳.</ref> | خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ [[سوره فرقان]]، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref> برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] معتقدند اضافه شدن کلمه «جنت» به کلمه «خلد» دلالت بر این دارد که این بهشت، جاودانه بوده و نابود نخواهد شد.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۸۹.</ref> طبق گزارش [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]]، برخی مفسران معتقدند که این بهشت، غیر از بهشتی است که [[آدم (پیامبر)|آدم(ع)]] در آن قرار داشت؛ چرا که آن بهشت جاودانه نبود.<ref>طبرسی، جمع البيان في تفسير القرآن، دارالمعرفة، ج۱، ص۱۹۴.</ref> به گفتۀ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، برخی از مفسران جنة الخلد را با [[جنة المأوی]] به یک معنا گرفته‌اند؛ اما معنای درست‌تر آن است که جنة‌المأوی را بهشتی در برزخ در نظر بگیریم و جنة الخلد را بهشت جاودانِ پس از قیامت بدانیم که در جوارِ [[سدرة المنتهی]] و برای [[ایمان|مؤمنان]] مهیا شده است و هیچ کس قبل از قیامت وارد آن نمی‌شود.<ref>مکارم شیرازی، الأمثل في تفسير كتاب الله المنزل، ج۱۷،ص۲۲۳.</ref> | ||
== در روایات شیعه == | ==در روایات شیعه== | ||
در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] به افرادی که دوست دارند حیات و مرگی را مانند حیات و مرگ او داشته باشند و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، [[تولی]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فرزندانش را سفارش کرده است.<ref>ابن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> در روایتی دیگر، شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکس هجده روز از [[رجب|ماه رجب]] را [[روزه]] بگیرد، در بهشت جاودان (جنة الخلد) در کنار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.</ref> | در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] به افرادی که دوست دارند حیات و مرگی را مانند حیات و مرگ او داشته باشند و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، [[تولی]] به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فرزندانش را سفارش کرده است.<ref>ابن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> در روایتی دیگر، شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکس هجده روز از [[رجب|ماه رجب]] را [[روزه]] بگیرد، در بهشت جاودان (جنة الخلد) در کنار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.</ref> | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[بهشت فردوس]] | *[[بهشت فردوس]] | ||
* [[جنات عدن|بهشت عدن]] | *[[جنات عدن|بهشت عدن]] | ||
* [[جنة المأوی]] | *[[جنة المأوی]] | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* ابن طاووس، علی بن موسی، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، محقق و مصحح: علی عاشور، قم، نشر خیام، چاپ اول، ۱۴۰۰ق. | {{منابع}} | ||
* اسحاق‌نیا تربتی، رضا، «جنة الخلد»، دایره المعارف قران کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۹۱ش. | *ابن طاووس، علی بن موسی، الطرائف فی معرفة مذاهب الطوائف، محقق و مصحح: علی عاشور، قم، نشر خیام، چاپ اول، ۱۴۰۰ق. | ||
* حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق و مصحح: على هلالى، علی سيرى، بیروت، دارالفكر، ۱۴۱۴ق. | *اسحاق‌نیا تربتی، رضا، «جنة الخلد»، دایره المعارف قران کریم، قم، بوستان کتاب، ۱۳۹۱ش. | ||
* خواجوئی، اسماعیل بن محمدحسین، جامع الشتات، بی‌نا، بی‌جا، ۱۴۱۸ق. | *حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق و مصحح: على هلالى، علی سيرى، بیروت، دارالفكر، ۱۴۱۴ق. | ||
* شیخ صدوق، الامالی، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق. | *خواجوئی، اسماعیل بن محمدحسین، جامع الشتات، بی‌نا، بی‌جا، ۱۴۱۸ق. | ||
* شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | *شیخ صدوق، الامالی، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق. | ||
* رازی، فخرالدین، التفسیر الکبیر، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | *شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دارالشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | ||
* طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | *رازی، فخرالدین، التفسیر الکبیر، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البيان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق. | *طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، الامثل فی تفسیر كتاب الله المنزل، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۴۲۱ق/ ۱۳۷۹ش. | *طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البيان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، الامثل فی تفسیر كتاب الله المنزل، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۴۲۱ق/ ۱۳۷۹ش. | ||
* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۴، ۱۳۸۹ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | ||
*مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۴، ۱۳۸۹ش. | |||
*ناصرخسرو قبادیانی، دیوان اشعار، نشر علم، ۱۳۸۵ش، بی جا. | *ناصرخسرو قبادیانی، دیوان اشعار، نشر علم، ۱۳۸۵ش، بی جا. | ||
{{پایان}} | |||
{{بهشت}} | {{بهشت}} | ||