Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۳
ویرایش
زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زَیْنُ الْعابدین''' از مشهورترین لقب‌های [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان است. علت اعطای این لقب به امام | '''زَیْنُ الْعابدین''' از مشهورترین لقب‌های [[امام سجاد(ع)]] امام چهارم شیعیان است. علت اعطای این لقب را به امام سجاد، کثرت [[زهد]] و [[عبادت]] گفته‌اند؛<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref> تا آن‌جا که نقل شده در تاریخ اسلام، احدی جز علی بن الحسین(ع) به زین العابدین و [[سید الساجدین]] ملقب نشده است.<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹، ج۱، ص۱۸۷.</ref>{{سخ}} | ||
در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده است که سبب ملقب شدن آن حضرت به لقب «زین العابدین» آن است که شبی امام در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت به او ملتفت نشد. پس آمد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و گزید به نحوی که آن حضرت را متألم نمود، اما باز متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو‌ای ملعون، و باز متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد: | در [[کشف الغمة|کشف الغمّه]] آمده است که سبب ملقب شدن آن حضرت به لقب «زین العابدین» آن است که شبی امام در [[محراب]] عبادت به [[تهجد]] ایستاده بود؛ پس [[شیطان]] به صورت مار عظیمی ظاهر شد که آن حضرت را از عبادت خود منصرف گرداند، اما حضرت به او ملتفت نشد. پس آمد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و گزید به نحوی که آن حضرت را متألم نمود، اما باز متوجه او نگردید. چون از نماز فارغ گشت، دانست که شیطان است، او را سب کرد و لطمه زد و فرمود: دور شو‌ای ملعون، و باز متوجه عبادت خود شد. پس از آن، صدای هاتفی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد: | ||
أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref> | أنْتَ زَینُ الْعابدین، «تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref> | ||