پرش به محتوا

بیان السعادة فی مقامات العبادة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

(منابع/ اصلاح/ تکمیل)
خط ۳۹: خط ۳۹:


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
بیان السعادة فی مقامات العبادة، تفسیر عرفانی و شیعی قرآن به عربی، تألیف حاج ملا سلطان محمد گنابادی (۱۲۵۱ـ۱۳۲۷)، ملقّب به سلطان علیشاه و مشهور به سلطانعلی گنابادی، از [[قطب|اقطاب]] متأخر [[سلسله نعمت اللهی|سلسلۀ نعمت اللهی]] است. مؤلف آن را به نام مرشد خود، حاج محمدکاظم اصفهانی ملقب به سعادت علیشاه، نوشته است.<ref>تابنده، ص۱۹۵؛ معصوم علیشاه، ج۳، ص۵۴۰</ref> اهمیت این تفسیر از آن روست که یگانه تفسیر کامل قرآن به مذاق عرفانی [[شیعه]] است که برجای مانده است.
بیان السعادة فی مقامات العبادة، تفسیر عرفانی و شیعی قرآن به عربی، تألیف حاج ملا سلطان محمد گنابادی (۱۲۵۱ـ۱۳۲۷ق)، ملقّب به سلطان علیشاه و مشهور به سلطانعلی گنابادی، از [[قطب|اقطاب]] متأخر [[سلسله نعمت اللهی|سلسلۀ نعمت اللهی]] است. مؤلف آن را به نام مرشد خود، حاج محمدکاظم اصفهانی ملقب به سعادت علیشاه، نوشته است.<ref>تابنده، ص۱۹۵؛ معصوم علیشاه، ج۳، ص۵۴۰</ref> اهمیت این تفسیر از آن روست که یگانه تفسیر کامل قرآن به مذاق عرفانی [[شیعه]] است که برجای مانده است.


سلطان علیشاه، در مقدمه تفسیر، هدف نگارش را بیان لطایف و نکات نغزی ذکر کرده که در اشارات قرآن و تلویحاتِ اخبار یافته و پیش از آن نه در کتابی دیده و نه از کسی شنیده بوده است.<ref>سلطان علی شاه، بیان السعاده فی مقامات العباده، موسسه اعلمی بیروت، ۱۴۰۸ق،ج ۱، ص۲</ref> وی این تفسیر را با مقدمه‌ای در حقیقت علم و علائم آن و جهل مرکب و ملازمت علم و عمل آغاز کرده؛ سپس مؤلف مطالب جامعی دربارۀ قرآن و فضیلت آن، تفسیر، تنزیل و تأویل قرآن و دیگر مقدمات لازم برای [[تفسیر قرآن]] بیان کرده<ref>سلطان علی شاه، بیان السعاده فی مقامات العباده، موسسه اعلمی بیروت، ۱۴۰۸ق، ج ۱، مقدمه، ص۳ـ۲۱</ref> و آن گاه به تفسیر تمامی آیات پرداخته است. البته گاه نیز، در ضمن تفسیر، به تناسب موضوع، مقالات مستقلی (غالباً عرفانی) تحت عنوان «تحقیق» نوشته است.
سلطان علیشاه، در مقدمه تفسیر، هدف نگارش را بیان لطایف و نکات نغزی ذکر کرده که در اشارات قرآن و تلویحاتِ اخبار یافته و پیش از آن نه در کتابی دیده و نه از کسی شنیده بوده است.<ref>سلطان علی شاه، بیان السعاده فی مقامات العباده، موسسه اعلمی بیروت، ۱۴۰۸ق،ج ۱، ص۲</ref> وی این تفسیر را با مقدمه‌ای در حقیقت علم و علائم آن و جهل مرکب و ملازمت علم و عمل آغاز کرده؛ سپس مؤلف مطالب جامعی دربارۀ قرآن و فضیلت آن، تفسیر، تنزیل و تأویل قرآن و دیگر مقدمات لازم برای [[تفسیر قرآن]] بیان کرده<ref>سلطان علی شاه، بیان السعاده فی مقامات العباده، موسسه اعلمی بیروت، ۱۴۰۸ق، ج ۱، مقدمه، ص۳ـ۲۱</ref> و آن گاه به تفسیر تمامی آیات پرداخته است. البته گاه نیز، در ضمن تفسیر، به تناسب موضوع، مقالات مستقلی (غالباً عرفانی) تحت عنوان «تحقیق» نوشته است.
۱۶٬۹۳۰

ویرایش