پرش به محتوا

دعای علقمه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
  | مکان          =  
  | مکان          =  
}}
}}
'''دعای عَلْقَمه''' [[دعا|دعایی]] است که پس از [[زیارت عاشورا]] خوانده می‌شود. این دعا را [[صفوان بن مهران جمال|صفوان بن مهران]] از [[امام صادق(ع)]] نقل می‌کند؛ اما از آنجا که در پی [[حدیث]] زیارت عاشورا که راوی‌اش [[علقمة بن محمد حضرمی|علقمه]] است آمده، به نام «دعای علقمه» مشهور شده است. بعضی نیز آن را دعای بعد از زیارت عاشورا نامیده‌اند.این دعا را [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد]] نقل کرده و محتوای آن، بیان مقام و فضیلت [[امامان]](ع) است. این دعا در کتاب [[مفاتیح الجنان]] بعد از [[زیارت عاشورا]] آمده است.
'''دعای عَلْقَمه''' [[دعا|دعایی]] است که پس از [[زیارت عاشورا]] خوانده می‌شود. این دعا را [[صفوان بن مهران جمال|صفوان بن مهران]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل می‌کند؛ اما از آنجا که در پی [[حدیث]] زیارت عاشورا که راوی‌اش [[علقمة بن محمد حضرمی|علقمه]] است آمده، به نام «دعای علقمه» مشهور شده است. بعضی نیز آن را دعای بعد از زیارت عاشورا نامیده‌اند.این دعا را [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]] نقل کرده و محتوای آن، بیان مقام و فضیلت [[امامان شیعه|امامان(ع)]] است. این دعا در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|کتاب مفاتیح الجنان]] بعد از [[زیارت عاشورا]] آمده است.


==علت نام‌گذاری==
==علت نام‌گذاری==
بعضی از محققان این دعا را «دعای صفوان معروف به دعای علقمه» گفته‌اند و بعضی بدون نسبت دادن به [[روایت|راوی]]، آن را دعای بعد از [[زیارت عاشورا]] نامیده‌اند. به هر حال این دعا چون در پی [[حدیث]] [[زیارت عاشورا]] که راوی آن علقمه است آمده، به «دعای علقمه» شهرت یافته است.<ref>سید جوادی، دائرة المعارف شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۵۳۰.</ref>
بعضی از محققان این دعا را «دعای صفوان معروف به دعای علقمه» گفته‌اند و بعضی بدون نسبت دادن به راوی، آن را دعای بعد از [[زیارت عاشورا]] نامیده‌اند. به هر حال این دعا چون در پی [[حدیث]] [[زیارت عاشورا]] که راوی آن علقمه است آمده، به «دعای علقمه» شهرت یافته است.<ref>سید جوادی، دائرة المعارف شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۵۳۰.</ref>


==مضامین دعای علقمه==
==مضامین دعای علقمه==
دعای علقمه مشتمل بر معانی بلند و جامع حوایج دنیوی و [[آخرت|اخروی]] به خصوص [[تولی]] و [[تبری]] است. خواننده در ابتدای این [[دعا]]، خداوند را با صفاتی یاد می‌کند، بعد خداوند را به [[پنج تن]] [[قسم]] می‌دهد و به خداوند [[توسل]] می‌جوید و ائمه را [[شفاعت|شفیع]] قرار می‌دهد. دعای علقمه مقام و فضیلت ائمه را بیان می‌کند و شخص مؤمن از خداوند می‌خواهد که به [[محمد(ص)|پیامبر]](ص) و [[آل محمد|آل]] او [[صلوات]] بفرستد، حاجاتش را بر آورده سازد، از شر دشمنان نجات دهد،این زیارت را آخرین زیارت قرار ندهد و بین او و [[اهل بیت]](ع) جدایی نیندازد.
دعای علقمه مشتمل بر معانی بلند و جامع حوایج دنیوی و [[آخرت|اخروی]] به خصوص [[تولی]] و [[تبری]] است. خواننده در ابتدای این [[دعا]]، خداوند را با صفاتی یاد می‌کند، بعد خداوند را به [[پنج‌تن|پنج تن]] قسم می‌دهد و به خداوند [[توسل]] می‌جوید و ائمه را [[شفاعت|شفیع]] قرار می‌دهد. دعای علقمه مقام و فضیلت ائمه را بیان می‌کند و شخص مؤمن از خداوند می‌خواهد که به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و آل او [[صلوات]] بفرستد، حاجاتش را بر آورده سازد، از شر دشمنان نجات دهد،این زیارت را آخرین زیارت قرار ندهد و بین او و [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] جدایی نیندازد.


==منبع دعای علقمه==
==منبع دعای علقمه==
این دعا را [[شیخ طوسی]] در کتاب [[مصباح المتهجد]] آورده است.<ref>طوسی، مصباح المتهجد،۱۴۱۸ق، ص۵۴۳.</ref> در این کتاب آمده است چون [[صفوان بن مهران]] بعد از خواندن [[زیارت عاشورا]] [[دعا]]ی «'''یا الله یا الله یا الله، یا مجیب دعوة المضطرین'''...» را خواند، [[سیف بن عمیره]] گوید از صفوان سؤال کردم و گفتم [[علقمه بن محمد]] این دعا را برای ما از [[امام باقر(ع)]] روایت نکرد، بلکه همان زیارت (زیارت عاشورا) را [[حدیث]] کرد. صفوان گفت که با [[امام صادق(ع)]] به این مکان وارد شدم، پس بجا آورد مثل آنچه را که ما بجا آوردیم در [[زیارت]]، و [[دعا]] کرد به این دعا هنگام وداع بعد از اینکه دو رکعت [[نماز]] گذاشت، چنان‌که ما نماز گذاشتیم و وداع کرد چنان‌که ما وداع کردیم.
این دعا را [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد (کتاب)|کتاب مصباح المتهجد]] آورده است.<ref>طوسی، مصباح المتهجد،۱۴۱۸ق، ص۵۴۳.</ref> در این کتاب آمده است چون [[صفوان بن مهران جمال|صفوان بن مهران]] بعد از خواندن [[زیارت عاشورا]] [[دعا]]ی «'''یا الله یا الله یا الله، یا مجیب دعوة المضطرین'''...» را خواند، [[سیف بن عمیره نخعی|سیف بن عمیره]] گوید از صفوان سؤال کردم و گفتم [[علقمه بن محمد]] این دعا را برای ما از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] روایت نکرد، بلکه همان زیارت (زیارت عاشورا) را [[حدیث]] کرد. صفوان گفت که با [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به این مکان وارد شدم، پس بجا آورد مثل آنچه را که ما بجا آوردیم در [[زیارت]]، و [[دعا]] کرد به این دعا هنگام وداع بعد از اینکه دو رکعت [[نماز]] گذاشت، چنان‌که ما نماز گذاشتیم و وداع کرد چنان‌که ما وداع کردیم.


پس صفوان گفت که [[امام صادق(ع)]] به من فرمود که مواظب باش این زیارت را و بخوان این [[دعا]] را و زیارت کن به آن. پس به‌درستی که من ضامنم بر [[خدا]] برای هر که زیارت کند به این زیارت و دعا کند به این دعا از نزدیک یا دور اینکه زیارتش مقبول شود و سعیش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خدای تعالی به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نومید برنگرداند.
پس صفوان گفت که [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به من فرمود که مواظب باش این زیارت را و بخوان این [[دعا]] را و زیارت کن به آن. پس به‌درستی که من ضامنم بر [[خدا]] برای هر که زیارت کند به این زیارت و دعا کند به این دعا از نزدیک یا دور اینکه زیارتش مقبول شود و سعیش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خدای تعالی به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نومید برنگرداند.


ای صفوان یافتم این [[زیارت]] را به این ضمان از پدرم و پدرم از پدرش [[امام سجاد|علی بن الحسین]](ع) به همین ضمان و او از [[امام حسین|حسین(ع)]] به همین ضمان و حسین(ع) از برادرش [[حسن(ع)]] به همین ضمان و حسن از پدرش [[امام علی|امیر المؤمنین(ع)]] با همین ضمان و امیر المؤمنین(ع) از [[رسول خدا(ص)]] با همین ضمان و رسول خدا(ص) از [[جبرئیل]] با همین ضمان و جبرئیل از خدای تعالی با همین ضمان و به تحقیق که خداوند عز و جل [[سوگند|قسم]] خورده به ذات مقدس خود که هر که زیارت کند حسین(ع) را به این [[زیارت]] از نزدیک یا دور و [[دعا]] کند به این دعا قبول می‌کنم از او زیارت او را و می‌پذیرم از او خواهش او را به هر قدر که باشد و می‌دهم مسئلتش را پس بازنگردد از حضرت من با ناامیدی و خسار و بازش گردانم با چشم روشن به برآوردن حاجت و فوز به [[جنت]] و آزادی از [[دوزخ]] و قبول کنم [[شفاعت]] او را در حق هر کس که شفاعت کند.
ای صفوان یافتم این [[زیارت]] را به این ضمان از پدرم و پدرم از پدرش [[امام سجاد علیه‌السلام|علی بن الحسین(ع)]] به همین ضمان و او از [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] به همین ضمان و حسین(ع) از برادرش [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن(ع)]] به همین ضمان و حسن از پدرش [[امام علی علیه‌السلام|امیر المؤمنین(ع)]] با همین ضمان و امیر المؤمنین(ع) از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] با همین ضمان و رسول خدا(ص) از [[جبرئیل]] با همین ضمان و جبرئیل از خدای تعالی با همین ضمان و به تحقیق که خداوند عز و جل [[سوگند|قسم]] خورده به ذات مقدس خود که هر که زیارت کند حسین(ع) را به این [[زیارت]] از نزدیک یا دور و [[دعا]] کند به این دعا قبول می‌کنم از او زیارت او را و می‌پذیرم از او خواهش او را به هر قدر که باشد و می‌دهم مسئلتش را پس بازنگردد از حضرت من با ناامیدی و خسار و بازش گردانم با چشم روشن به برآوردن حاجت و فوز به [[بهشت|جنت]] و آزادی از [[جهنم|دوزخ]] و قبول کنم [[شفاعت]] او را در حق هر کس که شفاعت کند.


حضرت فرماید جز دشمن ما [[اهل بیت]](ع) که در حق او قبول نشود، قسم خورده حق تعالی به این بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه که گواهی دادند به آن ملائکه [[ملکوت]] او پس [[جبرئیل]] گفت: یا رسول الله خدا فرستاده مرا به سوی تو به جهت سرور و بشارت تو و شادی و بشارت علی و [[فاطمه(س)|فاطمه]] و حسن و حسین و [[امامان]] از اولاد تو علیهم السلام تا روز [[قیامت]] پس مستمر و پاینده باد مسرت تو و مسرت علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان علیهم السلام و [[شیعه]] شما تا روز [[رستاخیز]] پس صفوان گفت که [[امام صادق(ع)]] به من فرمود‌ای صفوان هر گاه روی داد از برای تو به سوی خدای عز و جل حاجتی، پس زیارت کن به این زیارت از هر مکانی که بوده باشی و بخوان این دعا را و بخواه از پروردگار خود حاجتت را که برآورده شود از خدا و خدا خلاف نخواهد فرمود وعده خود را بر رسول خود به جود و امتنان خویش و الحمد لله.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۸ق، ص۵۴۳.</ref>
حضرت فرماید جز دشمن ما [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] که در حق او قبول نشود، قسم خورده حق تعالی به این بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه که گواهی دادند به آن ملائکه [[عالم ملکوت|ملکوت]] او پس [[جبرئیل]] گفت: یا رسول الله خدا فرستاده مرا به سوی تو به جهت سرور و بشارت تو و شادی و بشارت علی و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]] و حسن و حسین و [[امامان شیعه|امامان]] از اولاد تو علیهم السلام تا روز [[قیامت]] پس مستمر و پاینده باد مسرت تو و مسرت علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان علیهم السلام و [[شیعه]] شما تا روز [[قیامت|رستاخیز]] پس صفوان گفت که [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به من فرمود‌ای صفوان هر گاه روی داد از برای تو به سوی خدای عز و جل حاجتی، پس زیارت کن به این زیارت از هر مکانی که بوده باشی و بخوان این دعا را و بخواه از پروردگار خود حاجتت را که برآورده شود از خدا و خدا خلاف نخواهد فرمود وعده خود را بر رسول خود به جود و امتنان خویش و الحمد لله.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۸ق، ص۵۴۳.</ref>


==متن و ترجمه دعا==
==متن و ترجمه دعا==
confirmed، protected، templateeditor
۴٬۵۰۹

ویرایش