پرش به محتوا

منافق: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''مُنافِق''' شخصی که در دل، [[دین اسلام]] را نپذیرفته ولی در ظاهر خود را [[مؤمن]] نشان می‌دهد. مسئله نفاق پس از [[هجرت پیامبر(ص)]] و قدرت‌گرفتن او در مدینه مطرح شد. در این دوره، کسانی مخالف اسلام بودند؛ اما نمی‌توانستند آشکارا با آن مخالفت کنند، به همین دلیل در ظاهر خود را [[مسلمان]] می‌نامیدند.
'''مُنافِق''' شخصی که در دل، [[دین اسلام]] را نپذیرفته ولی در ظاهر خود را [[مؤمن]] نشان می‌دهد. مسئله نفاق پس از [[هجرت پیامبر(ص)]] و قدرت‌گرفتن او در مدینه مطرح شد. در این دوره، کسانی مخالف اسلام بودند؛ اما نمی‌توانستند آشکارا با آن مخالفت کنند، به همین دلیل در ظاهر خود را [[مسلمان]] می‌نامیدند.


نفاق از مفاهیم پرکاربرد در [[قرآن]] است و [[سوره منافقون]] نیز به بررسی ویژگی‌ها و معرفی منافقان پرداخته است. [[دروغ|دروغ‌گویی]]، [[سوءظن]]، خودبزرگ‌بینی، تمسخر حق و انجام [[گناه]] و فسق از ویژگی‌هایی است که قرآن برای منافقان برشمرده است.  
نفاق از مفاهیم پرکاربرد در [[قرآن]] است و [[سوره منافقون]] نیز به بررسی ویژگی‌ها و معرفی منافقان پرداخته است. [[دروغ|دروغ‌گویی]]، [[سوء‌ظن|سوءظن]]، خودبزرگ‌بینی، تمسخر حق و انجام [[گناه]] و فسق از ویژگی‌هایی است که قرآن برای منافقان برشمرده است.  


[[عبدالله بن ابی]]، [[عبدالله بن عیینه]] و [[اصحاب عقبه]] در زمره منافقان مشهور شمرده شده‌اند. بنابر گزارش‌های تاریخی [[پیامبر(ص)]] با منافقان مدارا می‌کرد و به‌صورت غیرمستقیم اقداماتشان را بی‌اثر می‌کرد. [[مسجد ضرار]] که پایگاه بخشی از منافقان [[مدینه]] شده بود، به دستور پیامبر(ص) تخریب شد.
[[عبدالله بن ابی]]، [[عبدالله بن عیینه]] و [[اصحاب عقبه]] در زمره منافقان مشهور شمرده شده‌اند. بنابر گزارش‌های تاریخی [[پیامبر(ص)]] با منافقان مدارا می‌کرد و به‌صورت غیرمستقیم اقداماتشان را بی‌اثر می‌کرد. [[مسجد ضرار]] که پایگاه بخشی از منافقان [[مدینه]] شده بود، به دستور پیامبر(ص) تخریب شد.
خط ۲۹: خط ۲۹:


==ویژگی‌های منافقان در قرآن==
==ویژگی‌های منافقان در قرآن==
در قرآن و روایات ویژگی‌ها و نشانه‌هایی برای منافقان بیان شده است. بنا به گفته نویسندگان [[تفسیر نمونه]]، در سوره منافقون ده ویژگی برای آنها ذکر شده است: دروغ‌گویی، سوگند دروغ خوردن، نداشتن درک درست از حقیقت، آراستگی ظاهری و چرب‌زبانی، انعطاف‌نداشتن در برابر سخن حق، سوءظن و ترس‌داشتن از هر حادثه‌ای، تمسخر حق، فسق و گناه، تصور مالکیت بر همه چیز و محتاج‌دانستن دیگران به خود، و بالاخره خودبزرگ‌بینی و کوچک‌شمردن دیگران.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۱۶۴.</ref>[[تفسیر المیزان]] تعبیر «خُشُبٌ مُسَنَّدَه» برای منافقان در سوره منافقون را بیانگر مذمت آنان دانسته که هر چند بدن‌هایی زیبا و تحسین برانگیز و زبانی شیرین و حرّاف دارند ولی مانند چوب‌هایی تکیه داده بر دیوار و اشباحی خالی از روح هستند که هیچ خیر و فایده‌ای در وجودشان نیست زیرا اهل فهم درک نیستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۲۸۱.
در قرآن و روایات ویژگی‌ها و نشانه‌هایی برای منافقان بیان شده است. بنا به گفته نویسندگان [[تفسیر نمونه]]، در سوره منافقون ده ویژگی برای آنها ذکر شده است: دروغ‌گویی، سوگند دروغ خوردن، نداشتن درک درست از حقیقت، آراستگی ظاهری و چرب‌زبانی، انعطاف‌نداشتن در برابر سخن حق، [[سوء‌ظن|سوءظن]] و ترس‌داشتن از هر حادثه‌ای، تمسخر حق، فسق و گناه، تصور مالکیت بر همه چیز و محتاج‌دانستن دیگران به خود، و بالاخره خودبزرگ‌بینی و کوچک‌شمردن دیگران.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۱۶۴.</ref>[[تفسیر المیزان]] تعبیر «خُشُبٌ مُسَنَّدَه» برای منافقان در سوره منافقون را بیانگر مذمت آنان دانسته که هر چند بدن‌هایی زیبا و تحسین برانگیز و زبانی شیرین و حرّاف دارند ولی مانند چوب‌هایی تکیه داده بر دیوار و اشباحی خالی از روح هستند که هیچ خیر و فایده‌ای در وجودشان نیست زیرا اهل فهم درک نیستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۲۸۱.
</ref>
</ref>


confirmed، protected، templateeditor
۴٬۰۷۱

ویرایش