سید علی‌خان مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←سفرها و منصب‌ها: اصلاح
(←سفرها و منصب‌ها: اصلاح) |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
=== سفرها و منصب‌ها === | === سفرها و منصب‌ها === | ||
وی پس از مدتی زندگی در مدینه به همراه خانواده‌اش به [[مکه مکرمه|مکه]] مهاجرت کرد و تا سال ۱۰۶۶ق دروس مقدماتی ادبیات عرب و بعضی از [[ابواب فقه]] و ریاضی را از | وی پس از مدتی زندگی در مدینه به همراه خانواده‌اش به [[مکه مکرمه|مکه]] مهاجرت کرد و تا سال ۱۰۶۶ق دروس مقدماتی ادبیات عرب و بعضی از [[ابواب فقه]] و ریاضی را از پدرش سید احمد نظام الدین، [[شیخ جعفر بحرانی]] و شیخ محمد بن علی شاه فرا گرفت. | ||
در این سال (<small>۱۰۶۶ ق</small>) به همراه پدر و خانواده‌اش به [[حیدرآباد]] از شهرهای [[هند]] رفته و مورد استقبال سلطان عبدالله قطب شاه (<small>متوفای ۱۰۸۳ ق</small>) قرار گرفته و سلطان، اداره امور مملکتی [[قطب‌شاهیان]] را به پدرش واگذار می‌کند و پس از این که او را به دامادی برمی‌گزیند به ولیعهدی خود منصوب می‌گرداند. سید صدرالدین که در این هنگام حدود پانزده سال داشت، بین سال‌های ۱۰۶۸ تا ۱۰۸۳ق در درس پدرش شرکت می‌کرد. | در این سال (<small>۱۰۶۶ ق</small>) به همراه پدر و خانواده‌اش به [[حیدرآباد]] از شهرهای [[هند]] رفته و مورد استقبال سلطان عبدالله قطب شاه (<small>متوفای ۱۰۸۳ ق</small>) قرار گرفته و سلطان، اداره امور مملکتی [[قطب‌شاهیان]] را به پدرش واگذار می‌کند و پس از این که او را به دامادی برمی‌گزیند به ولیعهدی خود منصوب می‌گرداند. سید صدرالدین که در این هنگام حدود پانزده سال داشت، بین سال‌های ۱۰۶۸ تا ۱۰۸۳ق در درس پدرش شرکت می‌کرد. | ||
در سال ۱۰۸۳ق با مرگ سلطان عبدالله، داماد دیگر او میرزا ابوالحسن معروف به «''تاناشاه''» حکومت را غصب نموده و او و پدرش را تبعید یا زندانی کرده تا این که در سال | در سال ۱۰۸۳ق با مرگ سلطان عبدالله، داماد دیگر او میرزا ابوالحسن معروف به «''تاناشاه''» حکومت را غصب نموده و او و پدرش را تبعید یا زندانی کرده تا این که در سال ۱۰۸۵ق. پدرش وفات می‌کند. سید صدرالدین که متوجه خطر گردیده بود از حیدرآباد به برهانپور که تحت تسلط سلطان محمد بود فرار نموده و سربازان تاناشاه موفق به دستگیری وی نمی‌شوند. پس از رسیدن به برهانپور مورد استقبال سلطان محمد واقع شد و حدود ۱۳۰۰ سوارکار در اختیار او گذاشته شده و به «''سید علی خان''» ملقب می‌گردد. پس از شکست تاناشاه، سلطان محمد وی را والی نواحی لاهور و توابع آن که از سرزمینهای مسلمان نشین هند بوده است قرار داده و بعدها ریاست دیوان حکومتی‌اش را در برهانپور به او می‌سپارد. پس از این بین سلطان محمد و وی رابطه مستحکمی ایجاد می‌شود و تا سال ۱۱۱۳ق حدود ۲۵ سال در این منصب‌ها باقی می‌ماند. | ||
از سال ۱۱۱۳ق به سبب ظلم سلطان و بدگویی [[حسد|حسودان]] و کهولت سن به بهانه [[زیارت]] [[خانه خدا]] و قبر [[رسول اکرم(ص)]] از مناصب خود کناره‌گیری کرده، به طرف حجاز حرکت می‌کند. پس از رسیدن به مکه، املاکی را که در اختیار داشته تعمیر و آباد می‌کند و پس از وقف کردنشان، تولیت آنها را به پسر بزرگش میرزاحسن می‌سپارد. پس از مدتی توقف در مکه، به دلیل تغییر شرایط اجتماعی در مکه، آن شهر را ترک نموده و در سال ۱۱۱۷ق به [[اصفهان]] می‌رود که در آن زمان [[شاه حسین صفوی]] ریاست آن را به عهده داشته است و مورد استقبال و تعظیم او قرار می‌گیرد. | از سال ۱۱۱۳ق به سبب ظلم سلطان و بدگویی [[حسد|حسودان]] و کهولت سن به بهانه [[زیارت]] [[خانه خدا]] و قبر [[رسول اکرم(ص)]] از مناصب خود کناره‌گیری کرده، به طرف حجاز حرکت می‌کند. پس از رسیدن به مکه، املاکی را که در اختیار داشته تعمیر و آباد می‌کند و پس از وقف کردنشان، تولیت آنها را به پسر بزرگش میرزاحسن می‌سپارد. پس از مدتی توقف در مکه، به دلیل تغییر شرایط اجتماعی در مکه، آن شهر را ترک نموده و در سال ۱۱۱۷ق به [[اصفهان]] می‌رود که در آن زمان [[شاه حسین صفوی]] ریاست آن را به عهده داشته است و مورد استقبال و تعظیم او قرار می‌گیرد. | ||