خلافت: تفاوت میان نسخهها
←فاطمیان
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
نظام فکری خلافت فاطمی دارای ساختار تشکیلاتی قوی و پیچیدهای بود که نه فقط مبتنی بر حفظ خلافت بلکه در پی ترویج رویکرد مذهبی آن ([[اسماعیلیان|تشیع اسماعیلی]]) در سراسر جهان اسلام بود. بر همین اساس، خلیفه فاطمی علاوه بر خلیفه، امام بر حق (امام به معنای خاص اسماعیلی) بود و شأن معنوی این امام یا خلیفه به مراتب بیش از خلیفه عباسی معرفی میشد.<ref>ر.ک: بلک، ص ۷۱ـ۷۲؛ جان احمدی، ص ۲۰۵ـ۲۰۶</ref> علاوه بر لقب امیرالمؤمنین و القابی که مخصوص هر خلیفه بود، عناوینی چون ولی خدا، موقف نبوی، حجت خدا، خلیفه خدا، برهان خدا، نایب و وارث نبوت به طور رسمی درباره آنان به کار میرفت.<ref>ر.ک: قلقشندی، صبح الاعشی فی صناعه الانشا، ج ۶، ص ۴۴۲، ۵۲۲ـ۵۲۳، ر.ک: به ص ۴۳۴ـ۴۳۵ق </ref> | نظام فکری خلافت فاطمی دارای ساختار تشکیلاتی قوی و پیچیدهای بود که نه فقط مبتنی بر حفظ خلافت بلکه در پی ترویج رویکرد مذهبی آن ([[اسماعیلیان|تشیع اسماعیلی]]) در سراسر جهان اسلام بود. بر همین اساس، خلیفه فاطمی علاوه بر خلیفه، امام بر حق (امام به معنای خاص اسماعیلی) بود و شأن معنوی این امام یا خلیفه به مراتب بیش از خلیفه عباسی معرفی میشد.<ref>ر.ک: بلک، ص ۷۱ـ۷۲؛ جان احمدی، ص ۲۰۵ـ۲۰۶</ref> علاوه بر لقب امیرالمؤمنین و القابی که مخصوص هر خلیفه بود، عناوینی چون ولی خدا، موقف نبوی، حجت خدا، خلیفه خدا، برهان خدا، نایب و وارث نبوت به طور رسمی درباره آنان به کار میرفت.<ref>ر.ک: قلقشندی، صبح الاعشی فی صناعه الانشا، ج ۶، ص ۴۴۲، ۵۲۲ـ۵۲۳، ر.ک: به ص ۴۳۴ـ۴۳۵ق </ref> | ||
پس از مرگ [[مستنصر]] ( | پس از مرگ [[مستنصر]] (۴۸۷ق)، اختلاف بر سر جانشینی وی، دربار فاطمی را به دو گروه [[مستعلویان]] و [[نزاریان]] تقسیم کرد و (در کنار عوامل دیگر) به انحطاط فاطمیان انجامید؛ به طوری که آخرین خلیفه فاطمی، العاضِد، در سیطره کامل [[صلاحالدین ایوبی]]، سلطان سنّیمذهب طرفدار عباسیان قرار گرفت و مرگ او در سال ۵۶۷ق نقطه پایان خلافت فاطمیان بود.<ref>ر.ک: عمادالدین کاتب، ص ۴۲ـ۴۳، ۵۸ـ۵۹؛ رشیدالدین فضلاللّه، جامع التواریخ: قسمت اسماعیلیان و فاطمیان، ص ۷۴ـ۷۵</ref> | ||
===حکومت عثمانی=== | ===حکومت عثمانی=== |