Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۶۳
ویرایش
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[شیخ طوسی]] در مقدمه تفسیر [[التبیان]] گفته است از مذهب صحیح امامیه بهدست میآید که نقصان در قرآن راه نیافته است و روایاتی که از شیعه و اهل سنت در نقصان قرآن نقل شده، اخبار واحدیاند که علمآور نیستند و بهتر است از آنها اعراض شود.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳.</ref> | [[شیخ طوسی]] در مقدمه تفسیر [[التبیان]] گفته است از مذهب صحیح امامیه بهدست میآید که نقصان در قرآن راه نیافته است و روایاتی که از شیعه و اهل سنت در نقصان قرآن نقل شده، اخبار واحدیاند که علمآور نیستند و بهتر است از آنها اعراض شود.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۳.</ref> | ||
[[محمدجواد بلاغی]] نیز در کتاب [[آلاء الرحمن]] از [[محقق کرکی]] چنین نقل کرده است که روایاتی که قائلان به نقصان قرآن به آنها استناد کردهاند، از آنجا که مخالف دلایل قرآنی، سنت متواتر و اجماع هستند، اگر امکان تأویل آنها وجود نداشته باشد، باید کنار گذاشته شوند.<ref>بلاغی، آلاء الرحمن، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۲۶.</ref> | |||
[[کاشف الغطاء]] از دیگر عالمان و فقیهان شیعه است که با ردّ تحریف به نقصان از قرآن گفته است صریح قرآن و اجماع علمای هر عصری بر این امر گواهی میدهد که در قرآن نقصان راه نیافته و اعتباری به مخالفت افراد اندکی نیست و روایاتی که در این مورد وارد شده، بدیهی بودن مسئله، یعنی عدم تحریف به زیادت و کاستی قرآن، عمل به ظاهرشان را رد میکند.<ref>کاشف الغطاء، کشف الغطاء عن مبهمات شریعة الغراء، ج۳، ص۴۵۳.</ref> | [[کاشف الغطاء]] از دیگر عالمان و فقیهان شیعه است که با ردّ تحریف به نقصان از قرآن گفته است صریح قرآن و اجماع علمای هر عصری بر این امر گواهی میدهد که در قرآن نقصان راه نیافته و اعتباری به مخالفت افراد اندکی نیست و روایاتی که در این مورد وارد شده، بدیهی بودن مسئله، یعنی عدم تحریف به زیادت و کاستی قرآن، عمل به ظاهرشان را رد میکند.<ref>کاشف الغطاء، کشف الغطاء عن مبهمات شریعة الغراء، ج۳، ص۴۵۳.</ref> |