سخاوت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سَخاوَت'''، '''جود''' و '''کَرَم''' در مقابل [[بخل|بُخل]]، به معنی بخشندگی است. سخاوت را از مشهورترین صفات [[پیامبران]] دانسته‌اند، که نزد هر انسانی ارزشمند است. در منابع حدیثی، سخاوت ستون [[ایمان]] و نتیجه [[عقل]]، زیرکی و [[قناعت]] شمرده شده و شجاعترینِ مردم را سخاوتمندترین آنها دانسته‌اند. سخاوت بر دو قسم است؛ یکی [[واجب]] مانند تأمین [[نفقه|مخارج خانواده]] و دیگری [[مستحب]] که عبارت‌است از هر بخششی که انسان پس از پرداخت واجبات داشته باشد.<br> | |||
ایجاد محبت، حفظ آبرو، ازدیاد خِرد، افزایش ایمان، آمرزش گناهان و افزایش پیوندهای اجتماعی از آثار سخاوت شمرده شده است. سخاوت را صفتی دانسته‌اند که تفریط در آن، موجب بُخل و اِفراط در آن موجب [[اسراف]] می‌گردد. برخی در تبیین حدّ سخاوت به این آیه از قرآن اشاره کرده‌اند که در انفاق کردن، بخیل نباش و از طرفی هم طوری گشاده‌دستی نکن تا در امور زندگی درمانده شوی. برخی عُلما راه‌هایی همچون تعلیم، تمرین، تربیت و تفکر در آثار سخاوت را برای کسب فضیلت سخاوت نام برده‌اند. | |||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
==ارزش و جایگاه سخاوت== | ==ارزش و جایگاه سخاوت== | ||
سخاوت را از مشهورترین صفات [[پیامبران]] و معروف‌ترین اخلاق اولیای الهی دانسته‌اند.<ref>نراقی، معراج السعاده، ۱۳۷۸ق، ص۴۰۷.</ref> این صفت نه تنها به لحاظ اسلامی بلکه ارزش انسانی دارد و زیبایی آن را در نزد عقل بدیهی شمرده‌اند.<ref>مشکینی، «اخلاق در اسلام: سخاوت»، ص۱۱.</ref> | سخاوت را از مشهورترین صفات [[پیامبران]] و معروف‌ترین اخلاق اولیای الهی دانسته‌اند.<ref>نراقی، معراج السعاده، ۱۳۷۸ق، ص۴۰۷.</ref> این صفت نه تنها به لحاظ اسلامی بلکه ارزش انسانی دارد و زیبایی آن را در نزد عقل بدیهی شمرده‌اند.<ref>مشکینی، «اخلاق در اسلام: سخاوت»، ص۱۱.</ref> | ||