عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره تاریخ تولد عثمان، اطلاع دقیقی در دست نیست و گفته شده که از ۱۱ سالگی، خادم [[امام جواد(ع)]] بوده<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۲.</ref> اما  بنابر نقل [[شیخ طوسی]] او از ۱۱ سالگی، خادم [[امام هادی(ع)]] بوده است.<ref>طوسی، رجال، ۱۴۱۵ق، ص۳۸۹.</ref> وی وکیل امام هادی و [[امام حسن عسکری(ع)]] و [[امام زمان(عج)]]، و همواره مورد اعتماد آنان بود. عثمان بن سعید ابتدا در [[سامرا]] زندگی می‌کرد و بعد از شهادت امام یازدهم، به بغداد رفت. در آن زمان سامرا پایتخت و مقر لشکریان سلسله [[عباسیان|عباسی]] بود که از آغاز با [[امامان شیعه]] میانه خوبی نداشتند. برخی گفته‌اند احتمالا به همین دلیل عثمان بن سعید به بغداد مهاجرت کرد و در آن‌جا منطقه [[کرخ]] را که محل سکونت شیعیان بود، مرکز رهبری [[امامیه]] قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref>

=== اسامی و القاب===

مهم‌ترین شهرت او عَمْری است و گفته شده او را به دو جهت به این لقب می‌خوانند؛ یکی اینکه امام عسکری اجازه نداد نام [[خلیفه سوم]] (عثمان) و لقب او (ابوعمرو) در عثمان بن سعید جمع شود و از آن پس او را عَمری خواندند. دیگر آنکه به «عمرو» جد پدری‌اش انتساب داشته و عمری خوانده‌ شده است.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref> [[محدث قمی]] هم علت عَمْری خواندن او را، انتساب وی از طرف مادر به عُمَر بْن اَطْرَف اَعْلی دانسته است.<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۴۵.</ref>

لقب عثمان را «سَمّان» و «زَیّات» گفته‌اند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref>همچنین او را به دلیل انتساب به [[بنی‌اسد|قبیله بنی‌اسد]]، اسدی نیز خوانده‌اند و عسکری هم گفته‌اند؛ چون ساکن محله «عسکر» در سامرا بوده است.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref>

===فرزندان===

برای عثمان بن سعید دو فرزند پسر نام برده‌اند: