تقلید از میت: تفاوت میان نسخه‌ها

*مشهور فقها در جواز تقلید، زنده بودن مجتهد را شرط می‌دانند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شهید ثانی، منیة المرید، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۵؛ ابن‌شهید ثانی، معالم الدین، مؤسسه الفقه للطباعه والنشر، ج۱، ص۱۱۰؛ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵۲۶.</ref> و معتقدند تقلید از میت جایز نیست<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، تهذیب الوصول الی علم الاصول، مؤسسه امام علی(ع)، ج۱، ص۲۸۹؛ فخر المحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۳۹۹؛ انصاری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۵۶۰.</ref> (چه تقلید ابتدایی و چه [[باقی ماندن بر تقلید|بقاء بر میت]] و ادامه دادن تقلید از [[فقیه جامع‌الشرائط|مجتهد جامع‌الشرایط]] پس از مرگ او) و با ادعای [[اجماع]] در این مسأله<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۴۰۲.</ref> مدعی شده‌اند که هیچ خلافی بین فقها در این حکم وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۰۹.</ref> به باور [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]] این حکم از خصوصیات [[امامیه|مذهب امامیه]] است.<ref>وحید بهبهانی، الفوائد الحائریه، ۱۵۱۵ق، ص۲۶۰.</ref> همچنین معتقدند که [[دلیل عقلی]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان، ۱۳۸۷ش، ج۷، ص۵۴۷.؛ کاشف الغطاء، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۳۶۳؛ آخوند خراسانی، کفایة الاصول، ۱۴۰۹ق، ص۴۷۶.</ref> و ادله لفظی جواز تقلید (آیات و روایات)، شامل مجتهد زنده است نظیر: آیه نَفْر «[[آیه نفر|وَ مَا کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِینفِرُوا کافَّةً]]...» آیه اَهلُ‌الذّکر «[[آیه اهل الذکر|وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ]]...» آیه کِتْمان «[[آیه کتمان|إِنَّ الَّذِینَ یكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَینَاتِ وَالْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَینَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْكِتَابِ]]...»<ref>حائری اصفهانی، الفصول الغرویه، ۱۴۰۴ق، ص۴۱۹؛ کاشف الغطاء، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۳۵۷.</ref>