Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۲۱
ویرایش
غیبت امام مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم شناسی
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←غیبت کبری) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مفهوم شناسی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
دانشمندان شیعه برای تبیین مساله غیبت، کتاب‌های متعددی نوشته‌اند که مشهورترین آنها کتاب [[کتاب الغیبة (نعمانی)|غیبت نعمانی]] و کتاب [[کتاب الغیبة (طوسی)|غیبت شیخ طوسی]] است. | دانشمندان شیعه برای تبیین مساله غیبت، کتاب‌های متعددی نوشته‌اند که مشهورترین آنها کتاب [[کتاب الغیبة (نعمانی)|غیبت نعمانی]] و کتاب [[کتاب الغیبة (طوسی)|غیبت شیخ طوسی]] است. | ||
== | == غیبت چیست؟== | ||
غیبت، در لغت به معنای پنهان شدن از دیدگان است و غایب به کسی گفته می‌شود که حاضر و ظاهر نیست.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ماده غیبت؛ لسان العرب، ج۴، ص۴۵۴؛ جوهری، الصحاح، ج۲، ص۶۳۳.</ref> | غیبت، در لغت به معنای پنهان شدن از دیدگان است و غایب به کسی گفته می‌شود که حاضر و ظاهر نیست.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ج۲، ماده غیبت؛ لسان العرب، ج۴، ص۴۵۴؛ جوهری، الصحاح، ج۲، ص۶۳۳.</ref> | ||
و در اصطلاح و در اعتقاد شیعیان غیبت به پنهان زیستی [[حضرت مهدی(ع)]] گفته می‌شود که در برخی از احادیث شیعه از واژه حیرت برای آن استفاده شده است.<ref>نعمانی، الغیبه، ص۶۱؛ طوسی، الغیبه، ص۱۶۴.</ref> شیعیان باور دارند که آخرین امام از سلسله [[امامان شیعه(ع)|ائمه دوازده‌گانه]] به امر خداوند زندگی مخفی دارد و این زندگی تا زمانی که خداوند بخواهد ادامه خواهد داشت. نقطه پایانی غیبت امام زمان(ع) دوره ظهور است. که زمان آن مشخص نیست. این زندگانی پنهانی به یک دوره کوتاه‌مدت با نام [[غیبت صغری]] و یک دوره طولانی مدت با نام [[غیبت کبری]] تقسیم می‌شود.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ج۲،ص۳۴۰.</ref> | |||
باور به غیبت امام دوازدهم یکی از عقاید اختصاصی شیعیان در مقابل اهل سنت است. این باور باعث ایجاد پرسش‌هایی درباره ماهیت و چگونگی غیبت، علل غیبت، امکان ارتباط یا ملاقات با امام در زمان غیبت، فایده امام در دوران غیبت و نیز وظایف شیعیان در این دوران شده است. | |||
===ماهیت غیبت=== | ===ماهیت غیبت=== | ||
در چگونگی غیبت برداشت‌های مختلفی از روایات به دست آمده است؛ | در چگونگی غیبت برداشت‌های مختلفی از روایات به دست آمده است؛ | ||
# پنهان بودن جسم (ناپیدایی): در این نظریه، جسم حضرت مهدی(عج) از دید ظاهری مردم پنهان است و این پنهانی از طریق [[معجزه|اعجاز]] صورت می‌گیرد.<ref>صافی گلپایگانی، ده رساله، ص۷۱؛ صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> زیرا بر اساس این دیدگاه حضرت مردم را می‌بیند ولی مردم او را نمی‌بینند. به گفتۀ [[شهید صدر دوم|سید محمد صدر]] این نظریه ساده‌ترین نظریه علمی قابل قبول درباره پنهان شدن و رهایی ایشان از ظالمان است.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> این برداشت با معنای لغوی غیبت و روایاتی که آن حضرت را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده است<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref> همخوانی بیشتری دارد.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> | #پنهان بودن جسم (ناپیدایی): در این نظریه، جسم حضرت مهدی(عج) از دید ظاهری مردم پنهان است و این پنهانی از طریق [[معجزه|اعجاز]] صورت می‌گیرد.<ref>صافی گلپایگانی، ده رساله، ص۷۱؛ صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> زیرا بر اساس این دیدگاه حضرت مردم را می‌بیند ولی مردم او را نمی‌بینند. به گفتۀ [[شهید صدر دوم|سید محمد صدر]] این نظریه ساده‌ترین نظریه علمی قابل قبول درباره پنهان شدن و رهایی ایشان از ظالمان است.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> این برداشت با معنای لغوی غیبت و روایاتی که آن حضرت را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده است<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref> همخوانی بیشتری دارد.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۲-۳۱.</ref> | ||
# پنهان بودن عنوان (ناشناسی):مراد از غیبت در این فرض این نیست که حضرت در کوه، غار یا جای دیگری پنهان است، بلکه مقصود از غیبت ناشناخته بودن آن حضرت است<ref>صدر، راه مهدی(عج)، ص۷۸.</ref> نه پنهان بودن.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۴-۳۳.</ref> بر اساس این نظریه حضرت مهدی(عج) از دید ظاهری مردم پنهان نیست، بلکه در میان مردم زندگی می‌کند، مردم او را می‌بینند اما نمی‌شناسند. این پنهانی به طور عادی نیز واقع می‌شود.<ref>صافی گلپایگانی، ده رساله، ص۷۰-۷۱.</ref> [[سید محمد صدر]] این دیدگاه را پذیرفته است. و برای اثبات آن به دلائلی استناد می‌کند، از جمله: | # پنهان بودن عنوان (ناشناسی):مراد از غیبت در این فرض این نیست که حضرت در کوه، غار یا جای دیگری پنهان است، بلکه مقصود از غیبت ناشناخته بودن آن حضرت است<ref>صدر، راه مهدی(عج)، ص۷۸.</ref> نه پنهان بودن.<ref>صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ج۲، ص۳۴-۳۳.</ref> بر اساس این نظریه حضرت مهدی(عج) از دید ظاهری مردم پنهان نیست، بلکه در میان مردم زندگی می‌کند، مردم او را می‌بینند اما نمی‌شناسند. این پنهانی به طور عادی نیز واقع می‌شود.<ref>صافی گلپایگانی، ده رساله، ص۷۰-۷۱.</ref> [[سید محمد صدر]] این دیدگاه را پذیرفته است. و برای اثبات آن به دلائلی استناد می‌کند، از جمله: | ||
## روایاتی که می‌گویند حضور او در مراسم [[حج]] به گونه‌ای است که مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم نیز او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند.<ref> طوسی، الغیبه، ص۳۶۴؛ صدوق، ج۲، کمال الدین و تمام النعمه، ص۴۴۰؛ سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref> | ## روایاتی که می‌گویند حضور او در مراسم [[حج]] به گونه‌ای است که مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم نیز او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند.<ref> طوسی، الغیبه، ص۳۶۴؛ صدوق، ج۲، کمال الدین و تمام النعمه، ص۴۴۰؛ سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۳۹.</ref> | ||