برهانهای اثبات خدا: تفاوت میان نسخهها
←برهان اخلاقی
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
==برهان اخلاقی== | ==برهان اخلاقی== | ||
{{اصلی|برهان اخلاقی}} | {{اصلی|برهان اخلاقی}} | ||
برهان اخلاقی درصدد اثبات [[خداوند]] از طریق گزارههای و تجربههای اخلاقی است.<ref>محمدرضایی، «برهان اخلاقی اثبات وجود خدا»، ص۸۹و۹۰.</ref> گفته شده این برهان نخستین بار توسط ایمانوئل کانت ارائه شد؛<ref>رضانژاد، «اثبات وجود خدا در برهان اخلاقی کانت»، ص۵۳.</ref> اما برخی [[افلاطون]] را | برهان اخلاقی درصدد اثبات [[خداوند]] از طریق گزارههای و تجربههای اخلاقی است.<ref>محمدرضایی، «برهان اخلاقی اثبات وجود خدا»، ص۸۹و۹۰.</ref> گفته شده این برهان نخستین بار توسط ایمانوئل کانت ارائه شد؛<ref>رضانژاد، «اثبات وجود خدا در برهان اخلاقی کانت»، ص۵۳.</ref> اما برخی [[افلاطون]] را مُبدِع این برهان دانستهاند.<ref>رضانژاد، «اثبات وجود خدا در برهان اخلاقی کانت(۲)»، ص۵۹.</ref> | ||
تقریرهای مختلفی از این برهان ارائه شده است. از دیدگاه [[امام خمینی]]، میل به بینقص بودن، فطرتی است که با نام | تقریرهای مختلفی از این برهان ارائه شده است. از دیدگاه [[امام خمینی]]، میل به بینقص بودن، فطرتی است که با نام عشقِ به کمال از آن یاد میشود. همه عاشق علمی که جهل در آن نیست، قدرتی که ناتوانی در آن نباشد و حیاتی بدون مرگ هستند. همه معتقدند که عاشق کمال مطلق هستند؛ یعنی کمالی که همه چیز در آن کامل و بینقص باشد و چون همه طالب آنند؛ بیشک، میبایست این کمال مطلق در دنیای بیرون از ذهن تحقق یافته باشد و آن [[خداوند]] است.<ref>محمدرضایی، «برهان اخلاقی اثبات وجود خدا»، ص۱۰۱و۱۰۲.</ref> | ||
انتقادهایی از سوی [[فلسفه|فیلسوفان]] و متکلمان به برهان اخلاقی وارد شده است.<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: جوادی آملی، تبیین براهین اثبات خدا، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۹-۲۸۳.</ref> | انتقادهایی از سوی [[فلسفه|فیلسوفان]] و متکلمان به برهان اخلاقی وارد شده است.<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: جوادی آملی، تبیین براهین اثبات خدا، ۱۳۸۸ش، ص۲۷۹-۲۸۳.</ref> | ||