برتری اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←رویکرد بزرگان اهل سنت به برتری امامان دوازده‌گانه: افزایش/ یادداشت
(←رویکرد بزرگان اهل سنت به برتری امامان دوازده‌گانه: افزایش/ یادداشت) |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود: | برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود: | ||
محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت. او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref> | محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت.{{یاد| ابوبكر بن عبد الرحمن بن حارث بن هشام مخزومی، سعید بن مسیب مخزومی، [[قاسم بن محمد بن ابی‌بکر]]، خارجة بن زید بن ثابت انصاری، سلیمان بن یسار، عبیداللّه بن عبد اللّه بن عتبة بن مسعود و عروة بن زبیر. <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۱۴، ص۴۴۳.</ref> }} او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref> | عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref> | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ابوعثمان عمربن‌بحر (متوفای ۲۵۵ق) می‌گوید: جعفربن‌محمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بوده‌اند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref> | ابوعثمان عمربن‌بحر (متوفای ۲۵۵ق) می‌گوید: جعفربن‌محمد کسی است که دنیا را پر از علم و فقه خود کرد و اشخاصی مثل ابوحنیفه و سفیان ثوری و دیگران، مفتخر به شاگردی ایشان بوده‌اند.<ref>''رسائل جاحظ''، ص۱۰۶.</ref> | ||
[[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان | [[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان خُسران واقعی و محبت آنان [[عبادت]] حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref> | ||
[[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref> | [[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref> | ||