امانتداری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[پیامبران|انبیا]] و از جمله بهترین [[اخلاق|فضائل اخلاقی | '''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[پیامبران|انبیا]] و از جمله بهترین [[اخلاق|فضائل اخلاقی و ]]رفتارهای پسندیده اخلاقی ]]و ارزشمند انسانی است. امانتداری مانند خرید و فروش به عنوان یکی از عقود شرعی و دارای احکام شرعی است. | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
در منابع روایی [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانتداری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref> | در منابع روایی [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانتداری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref> | ||
امام صادق (ع) در يكى از سفارشهايش تصریح کرده است که حتّى اگر آن كه با شمشير بر على ضربت زد و او را كُشت ، مرا امين بشمارد و از من | امام صادق (ع) در يكى از سفارشهايش تصریح کرده است که حتّى اگر آن كه با شمشير بر على ضربت زد و او را كُشت ، مرا امين بشمارد و از من راهنمايى و مشورت بخواهد ـ و من آن را از او بپذيرم ـ با او امانتدار خواهم بود. <ref>صدوق، امالی، ۱۴۱۷ق، ص۳۱۸؛ ری شهری، میزان الحکمه، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۴۷۴.</ref>امام زين العابدين (ع) نیز ضمن توصیه شیعیانش به کوشش برای امانتداری گفته است: سوگند به آن كه محمّد را به حق ، پيامبر قرار داد ، [حتّى] اگر قاتل پدرم حسين بن على(ع) شمشيرى را كه با آن او را كشت ، به من امانت مى داد ، آن را به او باز مى گرداندم .<ref>صدوق، امالی، ۱۴۱۷ق، ص۳۱۹.</ref> در روایتی دیگر امام صادق (ع) گفته است امانت را برگردانيد ، حتّى به قاتل حسين بن على عليه السلام. <ref>ری شهری، میزان الحکمه، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۴۷۴.</ref> | ||
در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref>در حدیث مشهور به [[حدیث جنود عقل و جهل ]] از زبان [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] امانت به عنوان یکی از لشگریان عقل و ضد آن خیانت به عنوان یکی از سپاهیان جهل دانسته شده است. «الْأَمَانَةُ وَ ضِدَّهَا الْخِيَانَةَ». <ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲.</ref> | در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref>در حدیث مشهور به [[حدیث جنود عقل و جهل ]] از زبان [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] امانت به عنوان یکی از لشگریان عقل و ضد آن خیانت به عنوان یکی از سپاهیان جهل دانسته شده است. «الْأَمَانَةُ وَ ضِدَّهَا الْخِيَانَةَ». <ref>کلینی، کافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲.</ref> | ||