Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸
ویرایش
بسم الله الرحمن الرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| آیات مرتبط=}} | | آیات مرتبط=}} | ||
'''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیه‌ای از آیات قرآن که در ابتدای همه سوره‌ها غیر از [[سوره برائت]] آمده است. | '''بسم الله الرَّحمن الرَّحیم''' یا '''بَسمَلَه''' آیه‌ای از آیات قرآن که در ابتدای همه سوره‌ها غیر از [[سوره برائت]] آمده است. [[امامیه]]، برخی از [[صحابه]] و [[تابعین]]، [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] و از میان [[قاریان هفتگانه|قاریان هفتگانه]]، [[عاصم بن ابی النجود کوفی|عاصم]] و [[ابوالحسن کسایی مروزی|کسائی]] بر این باورند که بسمله در هر سوره‌ای غیر از [[سوره برائت]]، آیه‌ای مستقل به شمار می‌رود و جزء همان سوره است. برخی دیگر همچون [[مالک بن انس]] و [[ابوحنیفه]] بسمله را آیه‌ای مستقل دانسته‌اند که صرفاً برای بیان آغاز سوره‌ها و فاصله بین آن‌ها آمده است. [[احمد بن حنبل]] و [[حمزة بن حبیب|حمزه]] از قاریان هفتگانه و برخی دیگر بر این باورند که بسمله فقط در [[سوره حمد]] آیه‌ای مستقل بوده و جزئی از این سوره به شمار می‌رود. | ||
بیشتر مفسران، «باء» در «بسم الله» را به معنای ابتدائیت گرفته‌اند که بر طبق آن وقتی کسی می‌گوید «بسم الله»، معنایش این است که کارش را با نام خدا آغاز کرده است. در باب تفاوت معنایی اوصاف «رحمان» و «رحیم» نیز گفته‌اند، «رحمان» به‌معنای رحمت عامی است که از جانب خداوند همه بندگان؛ اعم از کافر و مؤمن را در برمی‌گیرد و صفت «رحیم» بر رحمت پیوسته و دائم وی دلالت می‌کند که تنها به بندگان مؤمن اختصاص دارد. | بیشتر مفسران، «باء» در «بسم الله» را به معنای ابتدائیت گرفته‌اند که بر طبق آن وقتی کسی می‌گوید «بسم الله»، معنایش این است که کارش را با نام خدا آغاز کرده است. در باب تفاوت معنایی اوصاف «رحمان» و «رحیم» نیز گفته‌اند، «رحمان» به‌معنای رحمت عامی است که از جانب خداوند همه بندگان؛ اعم از کافر و مؤمن را در برمی‌گیرد و صفت «رحیم» بر رحمت پیوسته و دائم وی دلالت می‌کند که تنها به بندگان مؤمن اختصاص دارد. | ||