صفی‌الدین اردبیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
←آموزش و تدریس
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
در [[شیراز]] حلقه [[تصوف]] دارد، به شیراز رفت. اما وقتی به آنجا رسید که شیخ نجیب‌الدین وفات یافته بود<ref>لغت‌نامه، همان‌جا</ref>. گفته شده که وی با [[سعدی شیرازی]] در شیراز ملاقات کرده است. | در [[شیراز]] حلقه [[تصوف]] دارد، به شیراز رفت. اما وقتی به آنجا رسید که شیخ نجیب‌الدین وفات یافته بود<ref>لغت‌نامه، همان‌جا</ref>. گفته شده که وی با [[سعدی شیرازی]] در شیراز ملاقات کرده است. | ||
شیخ صفی چندی در حلقه مریدان مشایخ معروف آن دوران، شیخ رکن‌الدین بیضاوی و امیرعبدالله، درآمد و امیرعبدالله او را به شیخ تاج‌الدین ابراهیم، معروف به دیدار با [[شیخ زاهد گیلانی]]، عارف مشهور آن زمان که در [[گیلان]] می‌زیست، تشویق کرد و شیخ صفی چهار سال در پی شیخ زاهد می‌گشت تا اینکه در روستایی، در منطقه گیلان، به او رسید و تا زمان مرگ شیخ زاهد، مدت ۲۵ سال، در حلقه مریدان او بود و از او اخذ انابت و فنون طریقت کرد و دست ارادت بدو داد و داماد او شد و پس از مرگ او، در همان طریقت، جانشین وی شد<ref>اثرآفرینان، همان‌جا؛ دایرة‌المعارف فارسی، ذیل «شیخ صفی»؛ حقیقت، ص۵۹۰</ref>. شیخ صفی در این زمان گاهی در [[لاهیجان]] و گاهی در اردبیل زندگی می‌کرد. او همچنین معاصر شیخ علاءالدوله سمنانی بود و منابع از ارتباط معنوی ایشان سخن گفته‌اند<ref>حقیقت، ص۵۵۱</ref>. | شیخ صفی چندی در حلقه مریدان مشایخ معروف آن دوران، شیخ رکن‌الدین بیضاوی و امیرعبدالله، درآمد و امیرعبدالله او را به شیخ تاج‌الدین ابراهیم، معروف به دیدار با [[شیخ زاهد گیلانی]]، عارف مشهور آن زمان که در [[گیلان]] می‌زیست، تشویق کرد و شیخ صفی چهار سال در پی شیخ زاهد می‌گشت تا اینکه در روستایی، در منطقه گیلان، به او رسید و تا زمان مرگ شیخ زاهد، مدت ۲۵ سال، در حلقه مریدان او بود و از او اخذ انابت و فنون [[طریقت]] کرد و دست ارادت بدو داد و داماد او شد و پس از مرگ او، در همان طریقت، جانشین وی شد<ref>اثرآفرینان، همان‌جا؛ دایرة‌المعارف فارسی، ذیل «شیخ صفی»؛ حقیقت، ص۵۹۰</ref>. شیخ صفی در این زمان گاهی در [[لاهیجان]] و گاهی در اردبیل زندگی می‌کرد. او همچنین معاصر شیخ علاءالدوله سمنانی بود و منابع از ارتباط معنوی ایشان سخن گفته‌اند<ref>حقیقت، ص۵۵۱</ref>. | ||
شیخ صفی بیش از ۳۰ سال به هدایت و ارشاد طالبان اشتغال داشت و گفته‌اند که بیش از ۱۰۰ هزار نفر را تربیت کرد. نیز آورده‌اند که تعداد مریدان و توسعه نفوذ او در آسیای صغیر نیز بسیار بوده است.{{مدرک}} | شیخ صفی بیش از ۳۰ سال به هدایت و ارشاد طالبان اشتغال داشت و گفته‌اند که بیش از ۱۰۰ هزار نفر را تربیت کرد. نیز آورده‌اند که تعداد مریدان و توسعه نفوذ او در آسیای صغیر نیز بسیار بوده است.{{مدرک}} | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
==تأثیرات سیاسی== | ==تأثیرات سیاسی== | ||
صفی‌الدین مؤسس طریقت صوفیانه «صفوی» است که پیروان آن کلاه سرخ دوازده تَرَکی بر سر می‌گذاشتند و برای همین [[قزل‌باش]]، یعنی سرسرخ، نامیده می‌شوند. [[صفویه]]، چون به یاری ایشان به پادشاهی رسیدند، همان کلاه را تاج سلطنت خود کردند.<ref>حقیقت، همان‌جا</ref> | صفی‌الدین مؤسس [[طریقت|طریقتی صوفیانه]] به نام «صفوی» است که پیروان آن کلاه سرخ دوازده تَرَکی بر سر می‌گذاشتند و برای همین [[قزل‌باش]]، یعنی سرسرخ، نامیده می‌شوند. [[صفویه]]، چون به یاری ایشان به پادشاهی رسیدند، همان کلاه را تاج سلطنت خود کردند.<ref>حقیقت، همان‌جا</ref> | ||
با رهبری شیخ صفی، به‌رغم مخالفت‌ها و کارشکنی‌های فرزندان شیخ زاهد و پیروان او، نام فرقه زاهدیه زیر نام جدید صفویه ظاهر شد و به سبب وسعت و اهمیتی که یافته بود از صورت یک فرقه صوفیانه به شکل نهضتی مذهبی در اردبیل درآمد و به صورت دعوتی در سراسر [[ایران]]، [[سوریه]] و [[آسیای صغیر]] پراکنده شد و حتی به [[سیلان]] نیز رسید. صفی‌الدین حتی در دوره حیات خود تأثیر سیاسی بسیاری بر جای نهاد. تعیین پسرش، صدرالدین موسی، به جانشینی خود نشان می‌دهد که او قصد داشته قدرت سیاسی را در دودمان صفوی حفظ کند<ref>حقیقت، ص۱۵۰- ۱۵۱</ref>. | با رهبری شیخ صفی، به‌رغم مخالفت‌ها و کارشکنی‌های فرزندان شیخ زاهد و پیروان او، نام فرقه زاهدیه زیر نام جدید صفویه ظاهر شد و به سبب وسعت و اهمیتی که یافته بود از صورت یک فرقه صوفیانه به شکل نهضتی مذهبی در اردبیل درآمد و به صورت دعوتی در سراسر [[ایران]]، [[سوریه]] و [[آسیای صغیر]] پراکنده شد و حتی به [[سیلان]] نیز رسید. صفی‌الدین حتی در دوره حیات خود تأثیر سیاسی بسیاری بر جای نهاد. تعیین پسرش، صدرالدین موسی، به جانشینی خود نشان می‌دهد که او قصد داشته قدرت سیاسی را در دودمان صفوی حفظ کند<ref>حقیقت، ص۱۵۰- ۱۵۱</ref>. | ||