عبدالصمد همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←سیر و سلوک
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==سیر و سلوک== | ==سیر و سلوک== | ||
عبدالصمد در [[عتبات عالیات|عتبات]]، با راهنمایی [[مجذوب علیشاه]] نزد [[نورعلیشاه اصفهانی]] (شیخ سلسله نعمت اللهی) راه یافت و به واسطۀ وی وارد طریقت شد.<ref>شیروانی، بستان السیاحه، ص۶۱۳؛ دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۴۴؛ امین، ج۸، ص۱۷</ref> احتمالا این ملاقات در ۱۲۰۷ صورت گرفته که نورعلیشاه در [[کربلا]] بوده و مجذوب علیشاه نیز در همین ایام از وی اجازه ارشاد{{یاد|اجازه کتبی یا شفاهی استاد به شاگرد، جهت تأیید صلاحیت او برای داشتن مقام استادی برای دیگران}} گرفته است.<ref>رجوع کنید به دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۳۷</ref> بنا بر برخی منابع، عبدالصمد به اشارۀ نورعلیشاه نزد [[محمدحسین اصفهانی|حسین علیشاه]] در [[اصفهان]] رفت واجازۀ [[ذکر قلبی|ذکر خفی]] از او گرفت و هشت سال نزد وی شاگردی کرد.<ref>شیروانی، دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۳۷</ref> البته عبدالصمد در یکی از آثارش تصریح کرده که دستور ذکرش را از سید علیرضا (رضا علیشاه دکنی)، قطب وقت نعمت اللهی ساکن [[دکن]]، گرفته و سپس سلسله نسب سید علیرضا را تا [[شاه نعمت‌الله ولی|شاه نعمت الله ولی]] و از وی تا [[امام رضا علیه‌السلام]] ذکر کرده و از حسین علیشاه نام نبرده است.<ref>همدانی، ج۱، ص۲۴۹</ref> | عبدالصمد در [[عتبات عالیات|عتبات]]، با راهنمایی [[مجذوب علیشاه]] نزد [[نورعلیشاه اصفهانی]] (شیخ سلسله نعمت اللهی) راه یافت و به واسطۀ وی وارد [[طریقت]] شد.<ref>شیروانی، بستان السیاحه، ص۶۱۳؛ دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۴۴؛ امین، ج۸، ص۱۷</ref> احتمالا این ملاقات در ۱۲۰۷ صورت گرفته که نورعلیشاه در [[کربلا]] بوده و مجذوب علیشاه نیز در همین ایام از وی اجازه ارشاد{{یاد|اجازه کتبی یا شفاهی استاد به شاگرد، جهت تأیید صلاحیت او برای داشتن مقام استادی برای دیگران}} گرفته است.<ref>رجوع کنید به دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۳۷</ref> بنا بر برخی منابع، عبدالصمد به اشارۀ نورعلیشاه نزد [[محمدحسین اصفهانی|حسین علیشاه]] در [[اصفهان]] رفت واجازۀ [[ذکر قلبی|ذکر خفی]] از او گرفت و هشت سال نزد وی شاگردی کرد.<ref>شیروانی، دیوان بیگی، ج۲، ص۱۰۳۷</ref> البته عبدالصمد در یکی از آثارش تصریح کرده که دستور ذکرش را از سید علیرضا (رضا علیشاه دکنی)، قطب وقت نعمت اللهی ساکن [[دکن]]، گرفته و سپس سلسله نسب سید علیرضا را تا [[شاه نعمت‌الله ولی|شاه نعمت الله ولی]] و از وی تا [[امام رضا علیه‌السلام]] ذکر کرده و از حسین علیشاه نام نبرده است.<ref>همدانی، ج۱، ص۲۴۹</ref> | ||
معصوم علیشاه در [[طرایق الحقایق]] در سبب این کار چند وجه ذکر کرده است، از جمله اسقاط نسخۀ خطی اثر مورد نظر و دیگر این که شاید عبدالصمد خود نیز بدون واسطه با رضا علیشاه مرتبط بوده است.<ref> معصوم علیشاه، ج۲، ص۳۳۳</ref> احتمال هم می‌رود که این امر به سبب احتیاط بسیار حسین علیشاه در اظهار تصوف خود بوده باشد<ref>رجوع کنید به سلطانی گنابادی، ص۲۱۷-۲۱۸</ref> و از این رو، عبدالصمد نیز – که به سبب تعلقش به سلسله‌های صوفیه، آزار فراوان دیده بود– نمی‌خواست مقام شیخ خود را در تصوف آشکار کند.<ref>شیروانی، ریاض السیاحه، ص۷۲۲</ref> | معصوم علیشاه در [[طرایق الحقایق]] در سبب این کار چند وجه ذکر کرده است، از جمله اسقاط نسخۀ خطی اثر مورد نظر و دیگر این که شاید عبدالصمد خود نیز بدون واسطه با رضا علیشاه مرتبط بوده است.<ref> معصوم علیشاه، ج۲، ص۳۳۳</ref> احتمال هم می‌رود که این امر به سبب احتیاط بسیار حسین علیشاه در اظهار تصوف خود بوده باشد<ref>رجوع کنید به سلطانی گنابادی، ص۲۱۷-۲۱۸</ref> و از این رو، عبدالصمد نیز – که به سبب تعلقش به سلسله‌های صوفیه، آزار فراوان دیده بود– نمی‌خواست مقام شیخ خود را در تصوف آشکار کند.<ref>شیروانی، ریاض السیاحه، ص۷۲۲</ref> | ||