کاربر ناشناس
عبدالله بن مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''ابو عبدالرحمان عبدالله بن مسعود بن غافل بن حبیب الهُذَلی''' معروف به '''ابن مسعود''' از اصحاب [[پیامبر اکرم]] (ص) و از [[حدیث|محدثان]] و [[تفسیر|مفسران]] [[قرآن کریم]] در صدر [[اسلام]] بود. به گفته خودش، او ششمین کسی است که اسلام آورد. ابن مسعود از نخستین گروه مهاجران به [[حبشه]] بود. وی از [[مکه]] به [[مدینه]] مهاجرت کرد و در جنگ‌های [[غزوه بدر|بدر]] و [[احد]] حضور داشت. بعد از رحلت پیامبر در [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] و فتح [[شام]] شرکت کرد. در سال ۲۱ ق، [[عمر بن خطاب|عمر]]، ابن مسعود را همراه [[عمار]] برای نظارت بر [[بیت المال]] و [[قضاوت]] به [[کوفه]] فرستاد. ابن مسعود در زمان عثمان با [[سعد بن ابی وقاص]] مشاجره کرد و عثمان وی را به مدینه احضار کرد. او دو سال پس از کشته شدن [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مدینه درگذشت. | '''ابو عبدالرحمان عبدالله بن مسعود بن غافل بن حبیب الهُذَلی''' معروف به '''ابن مسعود''' از اصحاب [[پیامبر اکرم]] (ص) و از [[حدیث|محدثان]] و [[تفسیر|مفسران]] [[قرآن کریم]] در صدر [[اسلام]] بود. به گفته خودش، او ششمین کسی است که اسلام آورد. ابن مسعود از نخستین گروه مهاجران به [[حبشه]] بود. وی از [[مکه]] به [[مدینه]] مهاجرت کرد و در جنگ‌های [[غزوه بدر|بدر]] و [[احد]] حضور داشت. بعد از رحلت پیامبر در [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] و فتح [[شام]] شرکت کرد. در سال ۲۱ ق، [[عمر بن خطاب|عمر]]، ابن مسعود را همراه [[عمار]] برای نظارت بر [[بیت المال]] و [[قضاوت]] به [[کوفه]] فرستاد. ابن مسعود در زمان عثمان با [[سعد بن ابی وقاص]] مشاجره کرد و عثمان وی را به مدینه احضار کرد. او دو سال پس از کشته شدن [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مدینه درگذشت. | ||
او جزء اولین حافظان [[قرآن]] بوده و حدود هفتاد [[سوره]] را | او جزء اولین حافظان [[قرآن]] بوده و حدود هفتاد [[سوره]] را مستقیماً از پیامبر(ص) شنیده است. [[عاصم بن بهدله ابی النجود|عاصم]] روایتش از قرآن را از ابن مسعود گرفت. او مصحفی از قرآن را بر عده‌ای خوانده بود و آنان نوشته بودند و وقتی عثمان دستور به جمع آوری مصاحف داد، او ابتدا نپذیرفت ولی در نهایت مجبور به این کار شد. | ||
ابن مسعود از [[صحابه]]ای است که مورد احترام همه مسلمانان، اعم از [[شیعه]] و [[سنی]] است. روایتی درباره تعداد امامان (<small>که دوازده نفر هستند</small>) از او نقل شده است. | ابن مسعود از [[صحابه]]ای است که مورد احترام همه مسلمانان، اعم از [[شیعه]] و [[سنی]] است. روایتی درباره تعداد امامان (<small>که دوازده نفر هستند</small>) از او نقل شده است. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
وی همچنین از نخستین گروه مهاجران به [[حبشه]] بود و منابع از دو بار هجرت وی به حبشه یاد کرده‌اند.<ref>عروة بن زبیر، ۱۰۵؛ ابن اسحاق، ۱۷۶؛ ابن سعد، ۱ (۱) /۱۳۷، ۳ (۱) /۱۰۷</ref> | وی همچنین از نخستین گروه مهاجران به [[حبشه]] بود و منابع از دو بار هجرت وی به حبشه یاد کرده‌اند.<ref>عروة بن زبیر، ۱۰۵؛ ابن اسحاق، ۱۷۶؛ ابن سعد، ۱ (۱) /۱۳۷، ۳ (۱) /۱۰۷</ref> | ||
ابن مسعود در بازگشت خود، پس از [[هجرت]] پیامبر(ص)، به [[مدینه]] رفت و پیامبر(ص) میان او و [[معاذبن جبل]]<ref>ابن سعد، ۳ (۲) /۱۲۰-۱۲۱؛ بلاذری، همان، ج۱، ص۲۷۱</ref> یا [[زبیر بن عوام]]<ref>ابن هشام، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن شبه، ج۳، ص۱۰۵؛ بلاذری، بلاذری، ج۱، ص۲۷۰</ref> پیمان برادری برقرار کرد. وی در [[جنگ بدر]] شرکت نمود و [[ابوجهل]] را کشت. پیامبر(ص) که از کشته شدن ابوجهل خشنود بود، شمشیر او را به ابن مسعود بخشید.<ref>عروة بن زبیر، صص۱۴۲-۱۴۳؛ ابن هشام، ج۱، صص۶۳۵ -۶۳۶، ۷۱۰-۷۱۱؛ واقدی، ج۱، صص۸۹ -۹۱</ref> | ابن مسعود در بازگشت خود، پس از [[هجرت]] پیامبر (ص)، به [[مدینه]] رفت و پیامبر (ص) میان او و [[معاذبن جبل]]<ref>ابن سعد، ۳ (۲) /۱۲۰-۱۲۱؛ بلاذری، همان، ج۱، ص۲۷۱</ref> یا [[زبیر بن عوام]]<ref>ابن هشام، ج۱، ص۵۰۵؛ ابن شبه، ج۳، ص۱۰۵؛ بلاذری، بلاذری، ج۱، ص۲۷۰</ref> پیمان برادری برقرار کرد. وی در [[جنگ بدر]] شرکت نمود و [[ابوجهل]] را کشت. پیامبر(ص) که از کشته شدن ابوجهل خشنود بود، شمشیر او را به ابن مسعود بخشید.<ref>عروة بن زبیر، صص۱۴۲-۱۴۳؛ ابن هشام، ج۱، صص۶۳۵ -۶۳۶، ۷۱۰-۷۱۱؛ واقدی، ج۱، صص۸۹ -۹۱</ref> | ||
[[ابن عباس]] وی را از معدود یاران [[پیامبر(ص) |پیامبر(ص)]] می‌داند که در [[جنگ احد|جنگ اُحد]] از او جدا نشدند<ref>ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۹۳</ref> و گفته‌اند که او در بسیاری از [[غزوه|غزوات]] پیامبر(ص) شرکت داشته است.<ref>ابن سعد، ۳ (۱) /۱۰۸</ref> وی بسیار همراه پیامبر(ص) بود و آن حضرت را خدمت می‌کرد.<ref>ابن شبه، ج۱، ص۳۰۳</ref> | [[ابن عباس]] وی را از معدود یاران [[پیامبر(ص) |پیامبر(ص)]] می‌داند که در [[جنگ احد|جنگ اُحد]] از او جدا نشدند<ref>ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۹۳</ref> و گفته‌اند که او در بسیاری از [[غزوه|غزوات]] پیامبر(ص) شرکت داشته است.<ref>ابن سعد، ۳ (۱) /۱۰۸</ref> وی بسیار همراه پیامبر(ص) بود و آن حضرت را خدمت می‌کرد.<ref>ابن شبه، ج۱، ص۳۰۳</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در [[مدینه]] عثمان، وی را ناسزا گفت و به قولی دستور داد که او را به زور از مسجد برانند.<ref>بلاذری، انساب، ج۵، صص۳۶-۳۷؛ سیدمرتضی، ج۴، صص۲۸۱-۲۸۲</ref> | در [[مدینه]] عثمان، وی را ناسزا گفت و به قولی دستور داد که او را به زور از مسجد برانند.<ref>بلاذری، انساب، ج۵، صص۳۶-۳۷؛ سیدمرتضی، ج۴، صص۲۸۱-۲۸۲</ref> | ||
پس از آن ابن مسعود تا ۳ سال در [[مدینه]] بود و اجازه نداشت از آنجا بیرون رود<ref>بلاذری، انساب، ج۵، ص۳۷</ref> و سرانجام حدود ۲ سال، پیش از کشته شدن [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مدینه وفات یافت <ref>طبری، تاریخ، ج۱، ص۲۸۹۴؛ ابن عساکر، ج۳۹، صص۱۳۴- ۱۳۹</ref> در مدتی که ابن مسعود در مدینه بود، عثمان عطای او را از [[بیت المال]] قطع کرد، اما پس از مرگش وصی او [[زبیر بن عوام|زبیر بن عوام]] آن را برای بازماندگانش از عثمان ستاند.<ref>بلاذری، فتوح، ص۴۶۱</ref> یکی از علل ناخشنودی عثمان از ابن مسعود، حضور وی در تدفین و [[نماز]] بر پیکر [[ابوذر]] در [[ربذه|رَبَذه]] است.<ref>سید مرتضی، ج۴، ص۲۸۳؛ ر.ک: ابن هشام، ج۲، ص۵۲۴؛ واقدی، ج۲، ص۱۰۰۲؛ خلیفة بن خیاط، ج۱، ص۱۷۷؛ طبری، تاریخ، ج۱، صص۲۸۹۵-۲۸۹۶</ref> | پس از آن ابن مسعود تا ۳ سال در [[مدینه]] بود و اجازه نداشت از آنجا بیرون رود<ref>بلاذری، انساب، ج۵، ص۳۷</ref> و سرانجام حدود ۲ سال، پیش از کشته شدن [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مدینه وفات یافت.<ref>طبری، تاریخ، ج۱، ص۲۸۹۴؛ ابن عساکر، ج۳۹، صص۱۳۴- ۱۳۹</ref> در مدتی که ابن مسعود در مدینه بود، عثمان عطای او را از [[بیت المال]] قطع کرد، اما پس از مرگش وصی او [[زبیر بن عوام|زبیر بن عوام]] آن را برای بازماندگانش از عثمان ستاند.<ref>بلاذری، فتوح، ص۴۶۱</ref> یکی از علل ناخشنودی عثمان از ابن مسعود، حضور وی در تدفین و [[نماز]] بر پیکر [[ابوذر]] در [[ربذه|رَبَذه]] است.<ref>سید مرتضی، ج۴، ص۲۸۳؛ ر.ک: ابن هشام، ج۲، ص۵۲۴؛ واقدی، ج۲، ص۱۰۰۲؛ خلیفة بن خیاط، ج۱، ص۱۷۷؛ طبری، تاریخ، ج۱، صص۲۸۹۵-۲۸۹۶</ref> | ||
در نهایت ابن مسعود در سال 32ق در مدینه از دنیا رفت و در [[بقیع]] مدفون شد.<ref>الاستيعاب،1412ق، ج3،ص994</ref> | در نهایت ابن مسعود در سال 32ق در مدینه از دنیا رفت و در [[بقیع]] مدفون شد.<ref>الاستيعاب،1412ق، ج3،ص994</ref> | ||
== ابن مسعود و قرآن == | == ابن مسعود و قرآن == | ||
وی نخستین کسی بود که پس از [[پیامبر(ص)]]، [[قرآن]] را به صدای بلند بر مشرکین خواند و آزار دید.<ref>ابن اسحاق، ص۱۸۶؛ بلاذری، ج۱، ص۱۶۲</ref> ابن مسعود در بسیاری از مناسبت‌های نزول قرآن شخصاً حضور داشت. وی به گفته | وی نخستین کسی بود که پس از [[پیامبر(ص)]]، [[قرآن]] را به صدای بلند بر مشرکین خواند و آزار دید.<ref>ابن اسحاق، ص۱۸۶؛ بلاذری، ج۱، ص۱۶۲</ref> ابن مسعود در بسیاری از مناسبت‌های نزول قرآن شخصاً حضور داشت. وی به گفته خود، افزون بر ۷۰ سوره قرآن را از زبان پیامبر(ص) فرا گرفته بود<ref>بخاری، ج۳، ص۲۲۸؛ مسلم، ج۴، ص۱۹۱۲؛ نسائی، ج۸، ص۱۳۴</ref> و از زمان ایشان به تعلیم قرآن می‌پرداخت. | ||
براساس روایتی، ابن مسعود یکی از چهار تنی بوده است که پیامبر(ص) فراگرفتن قرآن را از آنان توصیه کرده بود.<ref>بخاری، ج۲، ص۳۰۷؛ مسلم، ج۴، صص۱۹۱۳-۱۹۱۴؛ ترمذی، ج۵، ص۶۷۴</ref> وی مدت‌ها در [[مدینه]] و [[کوفه]]، پس از وفات پیامبر(ص) نیز به تعلیم قرآن اشتغال داشت و حتی برخی از [[صحابه]] برجسته چون [[ابن عباس]] از او قرآن آموخته و در مواردی از قرائت وی پیروی کرده‌اند.<ref>ابن ابی داوود، ص۵۵</ref> | براساس روایتی، ابن مسعود یکی از چهار تنی بوده است که پیامبر(ص) فراگرفتن قرآن را از آنان توصیه کرده بود.<ref>بخاری، ج۲، ص۳۰۷؛ مسلم، ج۴، صص۱۹۱۳-۱۹۱۴؛ ترمذی، ج۵، ص۶۷۴</ref> وی مدت‌ها در [[مدینه]] و [[کوفه]]، پس از وفات پیامبر(ص) نیز به تعلیم قرآن اشتغال داشت و حتی برخی از [[صحابه]] برجسته چون [[ابن عباس]] از او قرآن آموخته و در مواردی از قرائت وی پیروی کرده‌اند.<ref>ابن ابی داوود، ص۵۵</ref> | ||